In zijn achtste oudejaarsconference zet Youp van ’t Hek vraagtekens bij Henk Krol, rouwstoetselfies en mensen die niet meer weten wat de vraag ook alweer was.

Oudejaarsconference 2014: Wat is de vraag?
NPO 1, 22.40-23.50 uur
 
Gaat het goed Youp? Volgens het nieuws ben je ziek.
‘Ja, ik moest een try-out in Amsterdam afzeggen. Heel vervelend, omdat sommige mensen al onderweg waren. Maar ik ben inmiddels weer helemaal opgelapt.
 
Theo Maassen gaf aan voorlopig geen oudejaarsconference te doen, omdat het zijn 2013 tot ‘stressjaar’ had gemaakt. Is het voor jou ook zo zwaar?
‘Nee, ik zit anders in elkaar dan Theo. Ik ben sowieso al meer van de actualiteit en lees met een grote glimlach in de krant hoe Gordon Bram Moskovicz gaat helpen. Ik maak zo om de drie jaar een nieuwe oudejaarsconference – doe ik het een jaartje niet, dan houd ik me er ook minder intensief mee bezig. Ik heb niet ieder jaar stiekem een odejaarsconference klaarliggen.’
 
Wat is de vraag?
Ik heb het geheel gebaseerd op een fascinerend mooi moment bij Knevel & Van den Brink, waar een vrouw maar bleef doorbabbelen tot ze totaal de weg kwijt was en niemand meer wist waar het over ging. Zelf sloot ze af met “sorry, wat was ook alweer de vraag?” Dat wisten zelfs Knevel en Van den Brink niet meer, maar veel maakte het blijkbaar ook niet uit: ze hadden mooi weer een uurtje gevuld.’
 

'Ik ben niet de gereformeerde dominee die iedereen eens gaat vertellen wat niet mag' 

youp van 't hek
Wat voor jaar was 2014?
‘De zomer hakte er natuurlijk nogal in. Ik dacht destijds: als de wereld nu niet vergaat... Terwijl ik vandaag de krant opensloeg, een paar pagina’s over de vliegramp zag en dacht: oh ja, is dat er ook nog steeds? Er is sowieso een groot verschil tussen wat er in de wereld gebeurt en waar we het in Nederland over hebben. Ik zag op het Idfa een documentaire over dj Armin van Buuren, die optreedt voor duizenden jongeren die met hun handjes in de lucht staan te dansen en te feesten. Terwijl de Palestijnen ook met hun handjes in de lucht staan, maar er daar weinig te dansen valt. Dat contrast fascineert me.’
 
Hoe verwerk je iets heftigs als de vliegramp in cabaret?
‘Aan de hand van een waargebeurd verhaal over een andere vliegramp, waar een vriend van mij achttien jaar geleden bij betrokken was. Als zo’n vliegtuig opeens uit de lucht wordt geknald kan je daar als Nederlandse regering weinig aan doen, daar ga ik geen grappen over maken. Om al die mensen die vervolgens met hun korte broek op viaducten staan om te klappen en selfies te maken, kan ik wel hard lachen. Een groot deel van de oudejaarsconference speelt zich af in een stiltecoupé, waar ik de krant zit te lezen en kijk naar de mensen die de wereld volgen via hun telefoon. Ik ben echter niet de gereformeerde dominee die iedereen eens gaat vertellen wat niet mag. Eerder de machteloze man langs de zijlijn die zich verwondert over monstertrucks, feestende oranje massa’s en Henk Krol.’
 
Zijn er eigenlijk nog mensen die iets zinnigs hebben gezegd dit jaar?
‘Ja, ik in het laatste uurtje. Niet dat ik daarmee alles kan rechttrekken, maar hopelijk kunnen we met zijn allen wel nog een beetje lachen om 2014.’