De twaalfjarige Sem Hülsmann speelt de hoofdrol in de twintigdelige jeugdserie Kasper en de kerstengelen. De VPRO Gids sprak met hem, terwijl zijn vader op de achtergrond meeluisterde.

Kasper en de kerstengelen
Dagelijks vanaf zondag 6 december,  NPO 3, 18.00-18.30 uur
 
Het castingbureau zocht een líef jongetje voor deze rol. Ben jij dat?
‘Een lief jongetje? Dat weet ik niet meer. Ik had wel eens eerder audities gedaan en dacht: laat ik dit maar gewoon proberen. Toen ging ik naar de tweede en derde ronde en werd ik doorgecast naar de hoofdrol.’
 
Kon je al acteren?
‘Ja. Een jaar eerder had ik gespeeld in Ieder huisje… een serie op RTL 8. Daar zat een aflevering in over multiproblemen en had ik de hoofdrol. Dat was vijf dagen opnemen.’
 
Klinkt niet vrolijk.
‘Nee, allemaal scheidingen en vechten. Dat was voor volwassenen.’
 
Wanneer is Kasper en de kerstengelen opgenomen?
‘Vanaf februari dit jaar. Steeds in het weekend of als ik geen school had. De opnames waren op verschillende plaatsen in het land.’

Vader: ‘Ter illustratie. We hebben ongeveer 8000 kilometer gereden.’

Hoe zag zo’n opnamedag eruit?
‘Je komt meestal om half acht ’s ochtends al aan bij de filmset.’
 
Doe normaal!
‘Echt. We stonden al om zes uur op. Als je komt, liggen er kleren klaar. Die trek je aan en daarna ga je naar de visagist. Die doet je haar en dat is wel lekker. Met de kinderbegeleidster zit je in de wachtkamer totdat zij in haar oortje hoort dat het zover is. Dan legt de regisseur uit wat je moet doen en dan doe je dat. Een hele dag opnemen levert maar drie minuten film op. Het is leuk, maar ook best zwaar. En koud, want we hebben ook veel buiten gedraaid.’
 
Ging je vader altijd mee?
‘Alleen brengen en ophalen.’
Vader: ‘Of je moeder.’
 
Zaten die zo vroeg niet te mopperen?
‘Mwah. Bijna nooit. We moesten vaak naar Oostknollendam en dat is best ver. Een keer was ik de schoenen van de set vergeten en moesten we helemaal terug om ze op te halen. Waren ze uiteindelijk niet eens in beeld. De kleren die ik droeg, mochten we kopen voor honderd euro. Ook het astronautenpak.’
Vader: ‘Toch niet alles?’
‘Jawel. Op een truitje na.’
 
Wat was het moeilijkste bij het acteren?
‘Vaak schoot ik in de lach en dan ging de ander ook lachen en moest het over. Maar het allermoeilijkste was nephuilen. Dan werd er een stofje in  je ogen geblazen en ga je huilen. Met echte tranen.’
 
Ben je vrienden geworden met de rest van de cast?

‘Soort van. Soms zie ik de kindacteurs nog en we hebben een whatsappgroep.  Marc-Marie Huijbregts stond een keer met mij op de set en zei toen: ik ga vanavond naar De wereld draait door. Toen zei ik: kun je mij voor de grap noemen? En dat had hij gedaan. “Ik zou Sem nog noemen,” zei hij. Wel grappig.’

‘Ik ben meer onzeker dan heel, heel zelfverzekerd, dus. Vanochtend dacht ik ook: wow, er komt gewoon een man uit Amsterdam om mij  te interviewen. Dat is wel… wow.’
Sem Hülsmann
Hoe heette je op de set: Kasper of Sem?
‘Gewoon Sem. Maar soms ook Kasper-ik-bedoel-Sem.’
 
Lijk jij op Kasper?
‘Nee. Ik hou ook niet van astronauten.’
Geloof jij in engelen?
(kijkt naar zijn vader) ‘Die bestaan niet, toch?’
 
Was het gevaarlijk op de set?
‘Ja, maar omdat ik zelf ook freerun kan ik daar wel tegen. Ik moest ook een keer heel hoog ondersteboven aan een ruimtecapsule hangen.’
Vader: ‘Je was toch wel gezekerd!?’
‘Ik zei ook: dit ga je mij toch niet laten doen? Maar ze zeiden: dit komt allemaal goed.’
 
Ben je hier rijk van geworden?
‘Uhm… . ja. Als ik klaar ben kan ik wel een iMac kopen. Voor de voice-over inspreken zou ik eerst geen geld krijgen, maar later toch wel. Daar heb ik een elektrisch oxboard voor gekocht.’
Vader: ‘Een belachelijk ding.’
 
Heeft nog iemand je afgeraden om mee te doen?
‘Afgeraden? Nee. Ik heb wel recent in “Roud & round”, een videoclip van Lil’ Kleine gespeeld. Omdat hij zelf niet bij de opname kon zijn, zochten ze een kind en heb ik een mail gestuurd. Maar omdat die clip heel ordinair was, zeiden superveel mensen, ook uit mijn familie, wat is dit nou? Hij is meer dan drie miljoen keer bekeken. Ik vind hem wel leuk.’
Vader: ‘We hadden nog nooit van die Lil’ Kleine gehoord. Wat een niveau. Vreselijk. Hierna zijn we veel voorzichter geworden.’ 
Wat doe je op woensdagmiddag?
‘Met vrienden filmpjes maken en zelf monteren met Final Cut Pro. Een paar jaar geleden was ik in mijn eentje onder de naam semmieboyy een YouTube-kanaal gestart voor vlogs net als Enzo Knol. Maar die heb ik allemaal op “privé” gezet en daarna ben ik een kanaal van The Rascals begonnen. Dat gaat best goed. We hebben ruim honderd abonnees en de laatste video is al bijna duizend keer bekeken. Die maak ik met Mats en Mohammed maar eerst ook met Bram. Soms gaat er wel wat mis.’
 
Zoals?
‘Pas kreeg ik de opdracht om een zak chips open te maken in de supermarkt. En dat moet je dan doen. Mohammed werd toen nog vastgehouden en daarna zijn we heel hard weggerend. Het is de bedoeling dat we na de opnamen naar huis gaan maar, heel stom, onze fietsen stonden nog bij Albert Heijn. Die hebben we voorzichtig gepakt en toen zijn we snel weggefietst.’
 
Er is ook een filmpje waarin jullie met vals geld betalen.
Vader: ‘Vals geld?!’
‘De eerste. Die moet ik nog verwijderen want die is eigenlijk niet zo goed. Als ik die nu terugkijk, denk ik: wat doe ik? Het taalgebruik en de liedjes kloppen niet. Dan hoor je soms flikker en ruk en denk ik oh wat heb ik gedaan. Dat doe ik niet meer. Het is nu wat netter omdat ik zie dat dat jullie soort mensen er ook naar kijken.’
The Rascals doen dingen die….
‘… eigenlijk op het randje zijn. Maar soms hè, niet altijd. We hebben ook een speciale aflevering gemaakt waarin we mensen interviewen over vluchtelingen. In de video met nepgeld lijkt het alsof het lukt om ermee te betalen. Dat was dus niet zo en deden we alleen om de video mooier te maken. Dan mag je soms liegen. Dat is een groot geheim en vertellen we niemand. Televisie is vaak bedrog.’
 
Hoe weet je dat?
‘Ook door deze serie. Daarin wordt veel nep gedaan. Kent u StukTV? Daar doen ze ook dit soort dingen. Met mini-bikes een bouwmarkt in bijvoorbeeld.’
Vader: ‘Dat willen jullie, maar vind ik niet goed.’
 
Of zoals bij Streetlab?
‘Klopt. Ik ben ook een beetje door hen geïnspireerd. Maar omdat we ze niet precies na wilden doen, hebben we een mix gemaakt tussen StukTV en Streetlab. Maar dan de kinderversie. Streetlab doet echt sociale experimenten, wij willen een beetje asociale. Nee, grapje. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.’
 
Ga je het nog hoog in je bol krijgen?
‘U bedoelt arrogant worden? Nee. Ik vind mijzelf ook helemaal niet perfect of zo. Ik ben meer onzeker dan heel, heel zelfverzekerd, dus. Vanochtend dacht ik ook: wow, er komt gewoon een man uit Amsterdam om mij te interviewen. Dat is wel… wow. Het is niet zo dat ik dat normaal vind.’
 
Wat hoop je dat je klasgenoten straks zeggen?
‘Ze hoeven niet perse wat te zeggen, maar als ze wat zeggen, hoop ik niet dat ze zeggen: wat een saaie of stomme serie. Als ze zeggen: leuk, zou ik het leuk vinden.’
© michel snater