Van vlees tot wroetelbeertje

Wie weet wel het meest miskende dier in onze voedselketen: het varken. In Israël wordt niet eens van varkensvlees gesproken. En in Nederland zie je die beesten, behalve op je bord, ook bijna nergens. Metropolis neemt een kijkje bij knorretjes over de hele wereld.

Mevrouw Silber runt al jaren een varkensslachthuis in Israël. Maar de orthodox-joodse gemeenschap waarin het bedrijf zich staande moet houden, wil niets van het onreine dier weten. Het eten, of zelfs maar houden van varkens, is voor de orthodoxe joden een gruwel. Toch bestaat het varkensbedrijf al sinds 1938. “En we verdienen geld, dus er moeten toch mensen zijn die het eten?” lacht oma Silber, die net als andere seculiere joden ook niet vies is van een lekker hammetje. Of zoals ze dat in Israël eufemistisch noemen: ‘wit vlees’.

Maeda uit Japan gebruikt varkens om zijn dorp voor toeristen op de kaart te zetten. De ex-varkensboer organiseert de varkensrodeo op het jaarlijkse zomerfestival in Mikame. De attractie is uitgegroeid tot het populairste onderdeel van het feest en bezoekers staan uren in de rij om mee te mogen doen. “Er mogen maar 40 rondjes gemaakt worden op het varken, anders is het zielig,” meent de varkensexploitant.

Dan hebben de varkens van boer Jaap in het Friese Echtenerbrug het een stuk beter met hun buitenstal waar ze vrijelijk in de modder mogen dollen. Bij boer Jaap kan de bewuste consument een varken leasen. Je kunt je eigen leasevarken zien opgroeien, en uiteindelijk wordt het dan ook geslacht. Dat is niet zielig, vindt Jaap, want dan weet je tenminste wél waar je vlees vandaan komt. En dan hoef je je niet schuldig te voelen over het eten van een stukje ‘wit’ vlees.

Metropolis over het varken. Op donderdag 9 oktober om 21.55 uur op NPO 3.