Een scheve Colombiaanse schaats

De bewoners van de Colombiaanse oostkust beweren dat zijn de inspiratie zijn geweest voor het magisch-realistische boek Honderd jaar eenzaamheid, waarschijnlijk het bekendste werk van een van de grootste schrijvers van Latijns-Amerika, de onlangs overleden Gabriel García Márquez. Stef gebruikt dat boek als leidraad voor een zoektocht naar verboden liefde en seks in Colombia.

Een jonge visser mag zijn vriendin niet zien van haar vader; eerst moet er getrouwd worden. En daar heeft hij het geld niet voor, vertelt hij. ‘We kunnen er wel even langsvaren. Maar je mag het niet over zijn dochter hebben, want dan maakt-ie me af’. Natuurlijk begint Stef meteen tegen de man over strenge ouders, en dat die hun dochters wel eens verbieden mannelijk bezoek te ontvangen. ‘Ja, het leven is hier niet makkelijk’, aldus de vader.

En inderdaad, in elk huis dat de jongen aanwijst, woont een oom of tante van z’n vriendin. Stiekem gedoe is hier wel heel moeilijk. Daarvoor moet je zorgen dat je samen in een boot belandt en ver weg vaart. Of je zwemt onder water naar haar huis en glipt via een plank in de vloer naar binnen.

Een Colombiaan die door zijn vrouw wordt bedrogen, zal daar niet over vertellen, want dan wordt hij vervolgens op iedere straathoek uitgelachen. Stef spreekt een vrouw die potentieverhogende en lustopwekkende middelen verkoopt. Zij zou het niet erg vinden als haar man zou vreemdgaan. Erachter komen, dat zou pas onverteerbaar zijn. Want tja, eeuwige trouw? Onmogelijk. ‘Veel latino’s praten over hun piemel als een lichaamsdeel dat een eigen leven leidt.’

Stef gaat op bezoek bij de Wayu- indianen, waar je vrouwen schijnt te kunnen kopen. Een meisje, duidelijk zwanger, vertelt wat er voor haar is betaald. De vader bepaalt de prijs, en die laat hij afhangen van de investeringen die hij zelf in z’n dochter heeft gedaan. Het is geen bezwaar als de koper al getrouwd is, want je mag best meerdere vrouwen hebben. Als je maar van je aankoop houdt. En het omgekeerde, een vrouw met meerdere mannen? Het antwoord is niet mals.

Maar niet overal gelden dezelfde normen. Een jongen gaat eten brengen aan zijn vriendin. Zij is aan het werk, in een bordeel dat zo uit Honderd jaar eenzaamheid gekopieerd lijkt. Vindt hij het niet erg dat ze het bed met zo veel mannen deelt? Nee, zolang ze niet met ze zoent is het geen probleem. ‘Ik kan daar niet jaloers over doen, want ik heb haar tijdens haar werk leren kennen.’