Geloven mag weer. De confessionele partijen hebben gewonnen in de Tweede Kamerverkiezingen, en het lijkt erop dat het nieuwe kabinet voor een meerderheid zal bestaan uit bestuurders met een religieuze achtergrond. Wat zal dit betekenen voor de invloed van religie op de politiek in Nederland? Hoe zal de scheiding van kerk en staat er in de praktijk uitzien?

In Amerika is de invloed van religie op de politiek al langer van belang. Het land, waar slechts 15 procent religie als ‘niet wezenlijk belangrijk’ omschrijft, en waar meer dan 77 procent van de bevolking zichzelf als christen omschrijft, is het meest gelovig van alle Westerse landen. Maar hoe gelovig is Amerika precies, en hoezeer is het geloof vervlochten in de Amerikaanse samenleving? 

Tegenlicht kijkt naar de invloed van religie op het Amerikaanse leven. Te zien is niet alleen hoe de religie zichtbaar is in het dagelijks leven, maar ook in de academische wereld en de politiek, waar het geloof een nog grotere rol speelt dan van de buitenkant al is te zien.  

Afhankelijk van wie je het vraagt telt Amerika tussen de 50 en 80 miljoen evangelische christenen. Met dit soort aantallen is het niet verwonderlijk dat deze conservatieve gelovigen een macht van betekenis zijn geworden in de Amerikaanse cultuur en politiek. Wie zijn ze? Wat geloven ze? En wat betekenen ze voor de toekomst van het land?

Documentairemaker Alexandra Pelosi neemt de kijker mee op een onderhoudende rondreis door het binnenland van Amerika, waar een gemotiveerd en goed georganiseerd conservatief christelijk machtsblok de morele en politieke toekomst van de VS wil vormen naar Gods woord.

In Vrienden van God zoekt Pelosi bekende predikanten op, zoals Jerry Falwell, een van de voormannen van de invloedrijke Christian Coalition en oprichter van de christelijke Liberty University, en Ted Haggard, die niet lang na de opnames moest opstappen vanwege een seksschandaal.

Maar ze portretteert ook exotische randgroepen die de christelijke boodschap brengen op plekken als de midgetgolfbaan, in themaparken, bij popconcerten en worstelwedstrijden. Waar ze ook komt, Pelosi stuit overal op vastberaden toewijding aan een onverzettelijke agenda, die het best verwoord wordt door Jerry Falwell: "Evangelische christenen zijn de grootste minderheid in dit land," zegt hij. "Het is geen meerderheid, maar ik denk niet dat je zonder deze groep kunt winnen. Als ze zich gezamenlijk tegen je keren, verlies je. John Kerry heeft dat aan den lijve ondervonden, en Al Gore ook, toen zij de presidentsverkiezingen verloren. En Hillary Clinton zal het ook merken in 2008. De kerk is de enige hoop voor de genezing van dit land. We spelen geen spelletje. We zijn absoluut van plan dit land terug te winnen voor God."

Alexandra Pelosi maakte eerder de met een Emmy bekroonde documentaire Journeys with George, waarin ze George W. Bush volgde op zijn eerste verkiezingscampagne voor het presidentschap. In 2004 maakte ze Diary of of a Political Tourist, een documentair verslag van de verkiezingscampagnes van John Kerry, Howard Dean en vijf andere Democratische presidentskandidaten. Pelosi is de dochter van Nancy Pelosi, de nieuwe Democratische voorzitter van het Huis van Afgevaardigden