Twee links radicale actiegroepen die in de documentaire ‘De snuffelstaat – een pleidooi voor radicaal denken’ aan bod komen, zijn GroenFront en RaRa. Hieronder meer over beide actiegroepen.

GroenFront is een actienetwerk met radicale ecologische uitgangspunten. Het netwerk is in 1980 ontstaan in de Verenigde Staten als Earth First en is inmiddels actief in Nederland en België. In 1996 voerde GroenFront! haar eerste actie in Nederland. GroenFront! wil met geweldloze acties zoals blokkades, bezettingen en het bouwen van boomhutten de natuur beschermen. De actiegroep hanteert antikapitalistische en anarchistische uitgangspunten. Behalve acties tegen boomkap voor de aanleg van snelwegen protesteert de beweging ook tegen multinationals en tegen de G8.

GroenFront! werd vooral bekend door haar actiekampen. Het eerste kamp, Groenoord, in 1997, keerde zich tegen de aanleg van de Afrikahaven bij Ruigoord in Amsterdam. In 1998 protesteerde de actiegroep tegen een vijfde landingsbaan van Schiphol en bezette een aantal panden die voor de aanleg hiervan gesloopt moesten worden. Tussen 1999 en 2000 verzette de groep zich tegen de komst van de Betuwelijn. Er werden acht panden op het geplande traject bezet. Toen de Efteling in 2003 een aantal hotelappartementen wilde bouwen, bouwde GroenFront! een boomhuttendorp in een bos bij het Noord-Brabantse Kaatsheuvel. De Efteling zette haar plannen uiteindelijk niet door.
Bij het grote publiek werd GroenFront! bekend door de bezetting van een bos in het Limburgse Schinveld in december 2005. Voor een nabijgelegen NAVO-basis moesten bomen worden gekapt. Uit protest hiertegen verschansten tientallen actievoerders van GroenFront! zich in boomhutten en tunnels. Een dagenlange ontruiming van de politie was nodig om de actievoerders uit het bos te halen. De actie kreeg veel aandacht in de pers en door een deel van de lokale bevolking werden de actievoerders als helden gezien. Het bos is uiteindelijk toch nog gedeeltelijk gekapt.
Sinds 2006 heeft GroenFront! zich uitgebreid naar België waar activisten de naam van de actiegroep gebruiken in hun verzet tegen vliegveld Antwerpen.

RaRa oftwel de Revolutionaire Anti-Racistische Actie kan beschouwd worden als 's lands eerste echte naoorlogse terreurgroep, die in 1984 haar eerste aanslag bij het van Heutsz-monument in Amsterdam opeiste. Vanaf 1985 gaat de beweging aanslagen plegen op Makro-vestigingen. De eigenaar van Makro, de Steenkolen Handelsvereniging (SHV) was actief in Zuid-Afrika en de RaRa eiste dat de SHV zich daar, vanwege het apartheidsregime, zou terugtrekken. De eerste aanslag werd gepleegd op een Makro-vestiging in Duivendrecht. Het filiaal brandde volldegig uit. Hierna volgde nog vier andere aanslagen op Makro-filialen. In 1987 besloot de SHV zich terug te trekken uit Zuid-Afrika.
Ook Shell had het in de jaren ’80 vanwege haar olieraffinaderijen in Zuid-Afrika zwaar te verduren. Op 19 juni 1987 pleegde RaRa aanslagen op Shell-stations in Nieuwegein en Zaandam. Op 26 juni 1987 wordt er door Rara een brand gesticht bij Shell-grossier Boot Olie in Alphen aan den Rijn. In april 1988 volgt een rechtszaak waarbij zeven van de acht bezoekers meteen op vrije voeten komen. In april 1989 sticht RaRa opnieuw een brand bij Shell Thermo Centrum in Hilversum.
In het begin van de jaren negentig voerde RaRa actie tegen het Nederlandse asielbeleid. De actiegroep pleegde in 1991 een bomaanslagen op het woonhuis van toenmalig staatssecretaris van Justitie Aad Kosto. In 1993 werd een aanslag gepleegd op het gebouw van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Justitie heeft nooit goed kunnen achterhalen wie achter de aanslagen van RaRa zat. Rene Roemersma werd in 1988 veroordeeld tot vijf jaar cel voor een aantal aanslagen in de jaren ’80. Wegens onrechtmatig verkregen bewijs is hij in hoger beroep vrijgesproken. De aanslagen tussen 1991 en 1993 zijn tot op heden nooit opgehelderd. Twee journalisten, Hans Krikke en Johan Muter, hebben een tijd vastgezeten wegens verdenking van lidmaatschap van RaRa, maar kregen uiteindelijk een schadevergoeding omdat hun betrokkenheid bij de organisatie niet bewezen kon worden.

Bron: www.wikipedia.nl , Groene Amsterdammer