Afgelopen week vond in Praag het Human Rights Documentary Film Festival 'One World' plaats. De studentenjury vond de documentaire I Wanna Be Boss van Marije Meerman de allerbeste!

Regisseur Marije Meerman kreeg de prijs in de Tsjechische hoofdstad uit handen van de studentenjury. De zeiden ervoor te willen zorgen dat de film langs tachtig verschillende studentenfilmclubs door het hele land gaat. I Wanna Be Boss heeft vier keer gedraaid op het festival, met daarna lezingen van China-deskundigen. De film werd uitgezonden in de Tegenlicht themaserie Jong in...

The Student Jury Award goes to I Wanna Be Boss, set in a high school in China. The jury was impressed by the resolve and ambition of the Chinese students and their drive to follow their dreams of success. Another aspect of the film that intrigued the jury was that it inspired comparison and contrasting between the systems of education in China and the Czech Republic. The film also offers a comprehensive picture of an authoritarian upbringing full of coercion and orders. Perhaps it is the upbringing and education of young people that provides some clue to understanding the Chinese mentality. The film’s authenticity enables viewers to relate easily to the protagonists and identify with them in their dramatic predicaments,” aldus jurylid Daniel Přikryl.

Marije Meerman vertelt dat de hoofdprijs, voor een documentaire over Cambodja, werd uitgereikt door oud-president Vaclav Havel, hij was de voorzitter van een speciale jury: "Heel bijzonder om de man van zo dichtbij te zien".

I Wanna Be Boss leverde Marije Meerman op het Nederlands Filmfestival afgelopen najaar ook al een Gouden Kalf voor beste korte documentaire op. Gefeliciteerd!

De VPRO Gids (Nr. 15) interviewde Marije Meerman over de prijs:

Wist je dat je op het ‘One World – International Human Rights Documentary Film Festival’ aan een competitie meedeed?

‘Nee, geen idee. Ik werd ineens gebeld met de vraag of ik de volgende dag kon komen om van de studentenjury de prijs voor de beste film in ontvangst te nemen. Natuurlijk ging ik direct naar Praag, waar ik nog nooit was geweest. Ik heb juryvoorzitter en oud-president Václav Havel van dichtbij gezien, dat was bijzonder, net als het theater waarin de prijsuitreiking was: nog helemaal in de stijl van de jaren dertig, en ontworpen door de grootvader van Havel.’

De prijs was ‘One World’. Hoe ziet ’ie eruit?

‘Het is een soort bronzen bal, zo groot als m’n hand. Gemaakt door een blinde vrouw, zo werd erbij verteld. Ik heb ’m in de prijzenkast van Tegenlicht gezet, daar staat al van alles.’

Ook het Gouden Kalf dat je afgelopen september voor I Wanna Be Boss won?

‘Nee, dat mocht mee naar huis. Ik weet niet waarom.’

Je hebt veel films gemaakt, waarom wint juist deze prijzen?

‘Producent Submarine heeft ons benaderd met het plan en door hun internationale netwerk konden we de film fi nancieren. Zo’n producent doet vervolgens hard z’n best om films naar festivals te sturen, omdat dat naamsbekendheid en wellicht een groeiend bedrijf genereert. Er is daar ook iemand die zich er überhaupt mee kan
bezighouden, want het kost veel tijd en geld; voor een omroep heeft dat minder prioriteit.’

In I Wanna Be Boss zit jaren werk, is dat wel dankbaar voor één televisie-uitzending?

‘Tegenlicht is het best verkopende televisieprogramma van de publieke omroep aan het buitenland, van Canada tot Korea worden onze programma’s uitgezonden, dus het heeft sowieso een langere adem. We beoordelen elk onderwerp ook op de vraag of het internationaal weg te zetten is. Bovendien hebben we een internationaal kanaal op YouTube, zodat films toegankelijk zijn voor inwoners van landen waar ze nooit op televisie zullen worden uitgezonden. En de prijs uit Praag zorgt ervoor dat I Wanna Be
Boss op studentenfi lmclubs door heel Tsjechië vertoond wordt.’

Hoe gaat het met de studenten uit je film?

‘Een van hen mag van haar vader geen contact meer met ons hebben. Waarschijnlijk heeft dat te maken met schaamte, ze had niet de hoogste score gehaald. Een jongen is naast zijn studie cameraman geworden bij de lokale studententelevisie. En Zhang Lie wil ik graag weer eens opzoeken, zij studeert nu journalistiek aan de Beijing University.’