Voor Birth Day portretteerde Lieve Blancquaert bevallingen over de hele wereld, in de opvolger Wedding Day is ze te gast op acht bijzondere huwelijksceremonies. ‘Zo’n feest dat vijf dagen duurt is eigenlijk pokkesaai.’

Cecile Elffers

Zelf is Lieve Blancquaert (53) al meer dan twintig jaar samen met de vader van haar kinderen, maar ze is niet van plan te trouwen. ‘Door het maken van Wedding Day realiseer ik me juist hoe uitzonderlijk het is dat we in dit deel van de wereld kunnen doen wat we willen. Ik mag met iemand met een ander geloof trouwen, ik mag met een vrouw trouwen, ik mag ook helemaal niet trouwen. Aan die vrijheid ben ik enorm gehecht en dat besef ik nu nog meer.’

In haar documentaireserie en fotoboek Wedding Day, het vervolg op Birth Day, bezoekt Blancquaert bruiloften wereldwijd: van Urk tot een Syrisch vluchtelingenkamp tot Las Vegas. Met als dramatisch hoogtepunt Nepal: er brak op de grote dag een aardbeving los, maar nog aangrijpender is het feit dat de bruiloft hier een kindhuwelijk betreft. Blancquaert moest zich inhouden om zich niet te mengen in deze pijnlijke traditie. ‘Maar wat heeft het voor zin als ik één zo’n huwelijk probeer te voorkomen? Ik kan beter laten zien wat er daar gebeurt, zo bereik ik meer. Het is wel echt een schrijnende situatie: meisjes raken op veel te jonge leeftijd zwanger en in een bepaalde kaste worden de kinderen zelfs in de peuterleeftijd al aan elkaar verbonden. De mensen zitten vast in die tradities, de druk van de groep is immens.’

Tekst gaat verder onder de foto's

Voor wie nu een loodzware serie verwacht: er valt ook genoeg te lachen. Bijvoorbeeld in Las Vegas, waar koppels in de meest uitzinnige verkleedoutfits het jawoord zeggen. ‘Maar ook daar heb ik schrijnende dingen gezien,’ moet Blancquaert bekennen. ‘Bruid en bruidegom gingen met geweren in hun handen op de foto! Ik zei: hoe kun je zoiets moois als de liefde nu aan wapens linken? Logisch toch, zei de bruidegom: it’s all about safety.’

De contrasten binnen de achtdelige serie zijn, net als in Birth Day, groot en fascinerend. De openingsaflevering gaat over strenggelovig Urk (zie bovenste foto). ‘Het was zo makkelijk geweest deze mensen belachelijk te maken, dat wilde ik per se niet’, zegt Blancquaert. In Senegal werd ze verrast door de motivatie van jonge ambitieuze vrouwen om in een polygaam huwelijk te treden. ‘Vrouwen die willen studeren kiezen voor een parttime man: zo houden ze tijd over voor hun carrière. Dat verwacht je toch niet?’

In de slotaflevering – New Delhi, India – bezoekt ze een steenrijk stel (zie onder). Ondanks alle weelde en moderniteit moet de bruid bij haar schoonfamilie intrekken, iets wat haar zwaar valt. Blancquaert had het zelf ook niet makkelijk in New Delhi: ‘Hoe rijker de mensen, hoe moeilijker het voor ze is om eerlijk te zijn – dat maakte het voor mij lastig. En zo’n luxe feest dat vijf dagen duurt is eigenlijk pokkesaai, haha.’

Op dit moment werkt Blancquaert aan het slotstuk van haar drieluik: Last Days. Over, jawel, de laatste levensfase en de dood.

In juni 2017 wordt de hele serie uit 2016 herhaald. Elke aflevering is steeds nog een maand online te bekijken. De afleveringen worden steeds om 17.10 uur uitgezonden op NPO 2:

7 juni Urk, Nederland
8 juni Senegal
9 juni Juchitan, Mexico
12 juni Jordanië
13 juni Nanjiecun, China
14 juni Las Vegas, VS
15 juni Nepal
16 juni New Delhi, India

Meer Lieve Blancquaert