Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social'
aan te vinken.
Waarom is dit nodig?
Ger Harmsen hing tot zijn dood in 2005 het marxistische socialisme aan, maar al in 1958 was er een breuk met de CPN. Zijn oud-partijgenoten wilden niets meer met hem te maken hebben. Nadat hij hoogleraar in Groningen was geworden noemde De Waarheid hem dan ook spottend de NATO-professor. Volgende Blokker werd het leven van Harmsen steeds eenzamer. In zijn in 1993 verschenen memoires ‘Herfsttijloos’ verwees Harmsen een paar maal naar Pim Fortuyn, die bij hem was gepromoveerd.
Dit fragment is onderdeel van
Ovt
10.00-11.00: 'Goede heren, slechte tijden. Negen historici en hun eeuw'. Zo heet de zomerserie waarin OVT de vorige eeuw onder de loep neemt, gezien door de ogen van lands voornaamste inmiddels overleden historici. De serie opent met de 'optimistische' cultuurpessimist Johan Huizinga en eindigt met 'jaren zestig adept' Hans Righart. Het kunnen weleens stemmige zondagochtenden worden op radio 1, want er was alle reden tot zorg, aldus de geschiedkundigen. Goede heren, slechte tijden. Negen historici en hun eeuw, een 9-delige serie over 100 jaar geschiedschrijving en cultuurkritiek in Nederland. Deel 8: Klassenoudste uit roeping: Ger Harmsen Met Bert Altena, Dennis Bos en Homme Wedman, met huishistoriograaf Klaas van Berkel, en met columnist Jan Blokker. Samenstelling: Wim Berkelaar en Jos Palm 11.00-12.00: Meer dan 500 glasplaten met opnamen van de radio, lichte muziek, eigen interviews en reportages uit de periode 1936-1952 maken de verzameling van de Tielse geluidjager Ger Willem Bouwhuis tot een unieke collectie, die uitstijgt boven de gewone amateurverzameling. In 2001 werden de glasplaten door de erfgenamen overgedragen aan het Institiuut voor Beeld en Geluid dat voor inventarisatie en conservatie zorgde. Al eerder waren in OVT fragmenten uit de Tweede Wereldoorlog te horen. Deze zomer negen weken lang andere juweeltjes uit de Bouwhuiscollectie, voornamelijk uit de periode dat Gerrit Bouwhuis in Nederlands-Indië als militair bij de omroep werkte. Begin 1947, hij is dan net een paar weken getrouwd, vertrekt Gerrit Bouwhuis en is de daaropvolgende jaren betrokken bij het maken van radioprogramma's voor de Strijdkrachten in Nederlands-Indië. Voor zijn vrouw Alie, zijn pas geboren zoon Jan en verdere familie spreekt hij op glasplaten zijn brieven in. Samenstelling: Gerard Leenders Vanaf 11.15u CHEERIO Een negendelige serie over de naoorlogse wederopbouw Onder het Cheerio-motto wordt er in het tweede uur van OVT deze zomer vanuit verschillende invalshoeken aandacht besteed aan de eerste jaren na de Tweede Wereldoorlog. Toen het kabinet Schermerhorn/Drees in de zomer van 1945 haar taak aanvaardde waren herstel en vernieuwing de sleutelwoorden. Herstel van de enorme materiële oorlogsschade na vijf jaar Duitse bezetting. Vernieuwing vooral in maatschappelijke zin. Vanuit de idee: "Sterft, gij oude vormen en gedachten! De wereld steunt op nieuwe krachten", zouden de vooroorlogse politieke schotjes worden afgebroken. Maar al in november 1946 was te lezen in het weekblad Je Maintiendrai. "Wat was de Vrede mooi, toen het nog Oorlog was". Duidelijker kon de boodschap niet zijn: het economisch herstel ging mondjesmaat en een vernieuwde democratie, waarin voorgoed afscheid was genomen van de vooroorlogse verzuilde samenleving, was verder weg dan ooit. In de rubriek het Spoor Terug aandacht voor de roes van de eerste maanden, het twijfelachtige economisch herstel en politieke vernieuwing zoals blijkt uit de eerste naoorlogse staking, de mijnbouw en de gedwongen tewerkstelling. Maar ook aandacht voor de woningnood, de opgroeiende naoorlogse jeugd, het amusement en de rol van de huisvrouw. Cheerio werd eerder als zeventiendelige serie uitgezonden in 1989. Naar aanleiding van de serie verscheen het boek "Wat was de Vrede mooi, toen het nog Oorlog was", bij uitgeverij Bzzttoh Deel 8: De huisvrouw Als voor iemand de kater na de bevrijdingsroes hard aankwam dan was dat voor de huisvrouw. Er was gebrek aan kleding, linnengoed, meubels, fietsen en soms zelfs voedsel. En het was de huisvrouw die verstellend, breiend en improviserend het gezin overeind hield. Samenstelling: Kees Slager
