Argos
Algerijnse asielzoekers
Deze week werd de wereld opnieuw opgeschrikt door bloedbaden in Algerije. De mensenrechtenorganisatie Amnesty International riep de westerse wereld op asielzoekers uit Algerije niet terug te sturen. Argos gaat deze week over het Nederlandse beleid rondom Algerijnse asielzoekers. Een beleid dat ervoor zorgt dat de Algerijnen in Nederland tussen de wal en het schip vallen. Ze worden niet uitgestuurd, maar krijgen ook geen erkenning. Een beleid dat door Amnesty International en Vluchtelingenwerk wordt bekritiseerd.
----------
Argos over het Nederlandse beleid ten aanzien van asielzoekers uit Algerije. Ondanks het toenemende geweld in dat land is Nederland niet bereid Algerijnen die het land ontvluchten asiel te verlenen. De Algerijnse asielzoekers worden niet teruggestuurd, maar komen ook niet in aanmerking voor een voorwaardelijke verblijfsvergunning (VTV), omdat dit een "aanzuigende werking" zou hebben. Vluchtelingenwerk heeft deze week een brief gestuurd aan staatssecretaris Schmitz van Justitie waarin wordt aangedrongen op een verandering in deze tweeslachtige houding van de Nederlandse regering. Deze actie wordt door Amnesty International ondersteund.
De reportage bevat gesprekken hierover met:
- een Algerijnse asielzoeker die tweeënhalf jaar illegaal in Nederland woont (in het Nederlands);
- Petra Catz, het hoofd van de afdeling vluchtelingen van Amnesty International in Nederland;
- een Algerijnse ex-politieagent die Algerije ontvluchtte (Arabisch en Frans, met - gedeeltelijk voice-over - de Nederlandse vertaling);
- bestuurslid Nol Vermolen van Vluchtelingenwerk;
- jurist Thijs Arts.
De reportage wordt afgesloten met een telefonisch vraaggesprek met VVD-kamerlid Rijpstra en bevat tevens een fragment uit het NOS-radionieuws, fragmenten uit een reportage van de Nederlands-Algerijnse journalist Mustapha Oukbih waarin hij een bezoek brengt aan een Algerijnse familie in Algerije en een fragment uit de Troonrede. Ook wordt er voorgelezen uit het ambtsbericht over Algerije van het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
---------
Inleidende teksten (niet compleet):
Tekst 1
Moorden, slachtingen, angst: Algerije anno 1997. Een complete burgeroorlog tussen de regering en de fundamentalisten. Naar schatting 60.000 Algerijnen zijn hiervan het slachtoffer geworden.
Steeds meer Algerijnen ontvluchten het geweld. Een aantal van hen vraagt politiek asiel in Nederland, maar de kans dat ze krijgen dat ook daadwerkelijk krijgt is miniem. Algerijnen komen terecht in een soort niemandsland. Vallen tussen wal en schip.
Argos deze week over het Nederlandse beleid ten aanzien van Algerijnse asielzoekers. We praten met Algerijnen en horen het verhaal waarom zij hun land zijn ontvlucht.
En we onderzoeken waarom de regering zich zo minimaal mogelijk opstelt tegenover de Algerijnen. Vluchtelingenwerk trekt daarover deze week aan de bel bij staatssecretaris Schmitz van Justitie.
Een actie die door Amnesty International wordt ondersteund.
Tekst 2
De Algerijn Sami danst met zijn dochtertje van drie weken op de muziek van zijn landgenoot, de zanger Cheb Khaled. De muziek doet hem denken aan thuis. Op dit moment woont hij ruim 2,5 jaar in Nederland. Hij is redelijk ingeburgerd. Heeft een Nederlandse vriendin en een dochtertje. Sami heeft asiel aangevraagd. Tot nog toe tevergeefs. Zijn verzoek is tot twee keer toe afgewezen. In Algerije was Sami succesvol. Hij had vrienden, kon goed opschieten met zijn familie en had een goede baan. Toch besloot hij op een dag weg te gaan.
Tekst 3
Sami wordt bedreigd door de fundamentalisten, de GIA, maar durft er bijna met niemand over te praten. Hij meldt zich ziek op zijn werk en duikt onder bij een vriend. Maar uiteindelijk loopt het niet goed af.
Tekst 4
Moustafa Oukbih bezocht als een van de weinige buitenlandse journalisten eind vorig jaar Algerije. Met veel moeite lukte het hem radio-opnames te maken en Algerijnen te interviewen. Een van de geïnterviewde was de familie Berken.
Tekst 5
Aldus Moustafa Oukbih eind vorig jaar in Algerije. Sindsdien is de situatie alleen maar verslechterd. Ook deze week was het weer raak toen in Algiers bij een bloedbad meer dan 200 mensen om het leven kwamen. De mensenrechtenorganisatie Amnesty International veroordeelde deze week de moordpartijen. Petra Katz is hoofd van de afdeling vluchtelingen van Amnesty International Nederland over de vraag wie er schuldig is aan het geweld.
Tekst 7
Mohammed. Hij vluchtte met een boot naar Marseille en liftte verder naar Nederland.
Juist omdat het geweld in principe iedereen in Algerije kan treffen, deed de mensenrechtenorganisatie Amnesty International deze week een dringende oproep aan de westerse wereld Algerijnse asielzoekers niet uit te wijzen.
Hoe gaat Nederland om met Algerijnse vluchtelingen. Mohammed ondervond dat aan den lijve.
Tekst 8
Mohammed, die anderhalf jaar geleden naar Nederland vluchtte, heeft geen hoge pet op van de Nederlandse asielprocedure als het om Algerijnen gaat. Uit cijfers van de Immigratie- en Naturalisatiedienst blijkt dat het afgelopen jaar de asielverzoeken van bijna alle gevluchte Algerijnen werden afgewezen. De vraag is hoe dat komt.
De jurist Nol Vermolen, bestuurslid van de Vereniging Vluchtelingenwerk, legt uit dat er bij asielaanvragen onderscheid wordt gemaakt tussen twee groepen vluchtelingen. Mensen die vluchten om individuele redenen, en mensen die vluchten voor de algehele onveiligheid in hun land.
Tekst 9
Het probleem van bijna alle Algerijnse asielzoekers is dat zij zijn gevlucht vanwege de algehele situatie van onveiligheid in hun land. En lang niet altijd kunnen zij aantonen dat het geweld op hen persoonlijk is gericht. Daarom krijgen zij in Nederland niet zomaar een verblijfsvergunning als vluchteling. Het Nederlandse asielbeleid ten aanzien van Algerijnen leunt sterk op het zogenaamde ambtsbericht, een rapportage over de situatie in Algerije, dat is opgesteld door het ministerie van Buitenlandse Zaken. Het jongste ambtsbericht over Algerije dateert van 11 juli 1996. Daarin is sprake van martelingen, aanslagen en terreur op grote schaal. Desondanks is de uiteindelijk conclusie van het rapport dat Algerijnse asielzoekers in principe teruggestuurd kunnen worden.
"De algehele situatie in Algerije, hoe ernstig ook, is niet dusdanig dat verwijdering van uitgeprocedeerde asielzoekers in het algemeen onverantwoord is"
Tekst 10
Aldus het ambtsbericht van het Nederlandse ministerie. Asieljurist Thijs Arts heeft verschillende Algerijnse asielzoekers als cliënt. Hij is hoogst verbaasd over die conclusie van Buitenlandse Zaken.
Tekst 11
Je kunt asielzoekers dus terugsturen naar Algerije. Maar dat is theorie, want in de praktijk worden Algerijnen niet uitgezet. Kennelijk vindt Nederland Algerije daarvoor toch te onveilig. In zo'n situatie, als de algehele toestand in een land te onveilig wordt geacht om asielzoekers terug te sturen, komt een vluchteling normaal gesproken in aanmerking voor een tijdelijke verblijfsvergunning. De zogenoemde VVTV. De Voorwaardelijke Vergunning tot Verblijf. Die is zelfs speciaal voor dit soort situaties in het leven geroepen en in de Vreemdelingenwet opgenomen. Maar desondanks komen Algerijnen nooit in aanmerking voor zo'n voorwaardelijke vergunning, vertelt Nol Vermolen van Vluchtelingenwerk.
Tekst 12
De Nederlandse overheid weigert dus aan Algerijnen zo'n voorwaardelijke vergunning tot verblijf toe te kennen. Vanwaar dit benepen beleid, willen we van Nol Vermolen weten.
Tekst 13
De situatie is inmiddels nog onduidelijker geworden voor de Algerijnse asielzoekers. Op dit moment is zelfs het etiketje 'Uitstel van vertrek' verdwenen. Algerijnse asielzoekers worden nu, nadat hun asielverzoek is afgewezen, helemaal in onzekerheid gehouden. Dat ondervond asieljurist Thijs Arts, die vijf Algerijnen als cliënt heeft.
Tekst 14
De Nederlandse overheid laat de Algerijnse asielzoekers bewust in een machteloze onzekerheid. Dat ervaart ook Sami dat. Hij weet nog steeds niet waar hij aan toe is. Toch vroeg hij al tweeëneenhalf jaar geleden asiel aan.
Tekst 15
De Vereniging Vluchtelingenwerk heeft deze week een brief gestuurd aan staatssecretaris Schmitz van Justitie. Een brief waarin ze
Tekst 16
Opmerkelijk genoeg keert niet alleen een organisatie als Vluchtelingenwerk zich tegen de behandeling door Nederland van de Algerijnse asielzoekers. Ook een mensenrechtenorganisatie als Amnesty International die als onafhankelijk bekend staat, heeft zware kritiek op het Nederlandse beleid.