Noorderlicht
De Zomerdenktank: Psycho-trauma In onze Westerse traumacultuur laten we na elke ramp, aanslag of geweldsmisdaad onmiddellijk een team traumapsychologen op de getroffenen los. Want zonder professionele hulp is het niet mogelijk om traumatische ervaringen zelfstandig te verwerken. Maar steeds vaker wordt er getwijfeld over de heilzaamheid van deze gevraagde en ongevraagde psychische hulpverlening. Het advies om maar veel over je leed te praten, was tot de jaren ‘70 ondenkbaar. Sociologe Jolande Withuis beschrijft in haar boek Erkenning: van oorlogstrauma naar klaagcultuur de overgang in Nederland van een zwijgcultuur (na de Tweede Wereldoorlog) naar de huidige praatcultuur waarin je je gevoelens vooral niet moet opkroppen. Maar niet elk slachtoffer wil ook praten. Veel getraumatiseerden zijn gebaat bij een bijzondere therapievorm waarbij praten niet nodig is. Eye Movement Desensitization and Reprocessing, kortweg EMDR, combineert het denken aan een concrete traumatische herinnering met het maken van snelle oogbewegingen of geluidjes. De aan het trauma gekoppelde negatieve emoties nemen daardoor in intensiteit af. Zo kan de psychiater snel en efficiënt de patiënt genezen van een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) en dat is wel zo praktisch in een traumacultuur als de onze. In het laatste deel van de Noorderlicht-serie De Zomerdenktank praten 3 wetenschappers vanuit verschillende vakgebieden over de psychische opvang na een trauma: * Eric Vermetten, psychiater/hersenonderzoeker aan het Universitair Medisch Centrum en het Centraal Militair Hospitaal Utrecht; * Jolande Withuis, sociologe aan het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie; * Peter Ventevogel, cultureel antropoloog/psychiater voor HealthNet in Afghanistan. ******* Jolande Withuis - Erkenning, van oorlogstrauma naar klaagcultuur. Uitgeverij: de Bezige Bij, Amsterdam 2002 ISBN 90-234-1037-8.