Interview
Mimount Bousakla is een Belgische van Marokkaanse komaf. Op haar achttiende verliet zij tegen de zin van haar vader en moeder het ouderlijk huis en volgde haar eigen weg die in eerste instantie via bedrijfskundige studie leidde tot werken voor een bank, maar sinds een jaar of vier ook naar de politiek. Eerst als raadslid en stadsdeelwethouder in Antwerpen en op dit moment als senator voor de Socialistische Partij; de zusterpartij van de PvdA. Twee jaar geleden publiceerde zij het boekje ‘Couscous met Frieten’: een bundeling van haar columns uit het dagblad De Morgen waarin zij zowel haar eigen gemeenschap er zachtaardig maar niet mis te verstaan van langs geeft, vooral waar het de positie van vrouwen betreft, maar ook autochtoon België wordt nadrukkelijk gewezen op haar falen waar het gaat om discriminatie, gebrekkig onderwijs en wat dies meer zij.
Kort na de moord op Theo van Gogh werd ook Mimount Bousakla met de dood bedreigd door wat later een tot de islam bekeerde vlaming bleek te zijn. Ze moest even uit beeld, maar sinds gisteren werkt zij weer gewoon.
---
Enkele uren voordat prins Bernard plechtig in de donkere kelder van de kerk in Delft verdween, verzamelde zich een paar kilometer verderop een groep demonstranten. Het betrof een protest tegen dierproeven, georganiseerd door de stichting EDEV, oftewel Een Dier Een Vriend. Vanaf de parkeerplaats van sporthal Fortuna liep de tocht via het hoofdkantoor van TNO en eindigde uiteindelijk zes kilometer verderop in Rijswijk voor de gebouwen van dierproefcentrum BPRC, alwaar men zo'n vijftienhonderd apen onder de hoede heeft.
Hoewel óók prins Bernhard bekend stond als een groot dierenliefhebber, is de politie Haaglanden er niet gerust op en in grote getale aanwezig. De voorzitter van Een Dier Een Vriend is er klaar voor. In zijn ene hand een protestbord, in de ander het zwaar gehavende, bloederige pluchekonijn dat hij zeer binnenkort zal overhandigen aan een voorlichter van TNO. Het onderzoeksinstituut TNO doet namelijk op verzoek en tegen betaling wetenschappelijke proeven op dieren.
---
Afgelopen zaterdag verscheen in De Volkskrant het Waterland Manifest, geschreven door intellectuelen en journalisten. Waar het om gaat is dat zij zich verzetten tegen het neoliberalisme van dit moment, dat een hardvochtige en onveilige samenleving creëert. Ze pleiten voor een sociaal-individualisme dat keuzevrijheid en rechtvaardigheid combineert. Kortom, ze pleiten voor een links kapitalisme.
Maar wat is er zo nieuw aan deze opvatting? Kees van den Bosch in gesprek met Dick Pels, socioloog en publicist en één van de auteurs van dit artikel.
---