Interview
'Ronduit schandelijk', sprak Tweede Kamer-voorzitter Frans Weisglas deze week. Hij doelde nu eens niet op de bedreigingen waaraan Kamerleden worden blootgesteld, of op tomeloze interrupties tijdens debatten, maar op het tussentijdse vertrek van een Kamerlid.
Laetitia Griffith namelijk, die na twee jaar Kamerlidmaatschap haar zetel verruilt voor een wethouderszetel in het Amsterdamse college. En dat terwijl vele collega's haar de afgelopen weken al voor gingen. 'Slecht voor het aanzien van de Kamer', oordeelde de voorzitter.
Zijn woede was nog niet bekoeld of het aanzien werd opnieuw geschaad. Op 'Woensdag Gehaktdag', de tussentijdse evaluatie van de begroting van het kabinet, bleken de belangrijkste fractieleiders verstek te laten gaan omdat ze het debat 'te onbelangrijk' vonden. Hoeveel schade kan dat aanzien van de Kamer nog oplopen en welke rol is er weggelegd voor de voorzitter zelf?
---
Het is een bekend verschijnsel. Bij een grote ontslagronde wordt vaak gekozen voor het "last-in-first-out-principe”. Degene die het laatst in de organisatie aan de slag is gegaan, staat als eerste weer op straat. Ook in het onderwijs wordt deze regel vaak toegepast.
Dat is een doorn in het oog van Kees Beekmans, leraar op een zwarte VMBO-school in Amsterdam-West en columnist bij weekblad De Groene Amsterdammer. Hij vindt dat de school en de leerling de dupe is van dit systeem. En hij geeft de Algemene Onderwijsbond de schuld de scholen in een wurggreep te houden.
Een debat tussen Beekmans en Walter Dresscher, voorzitter van de Algemene Onderwijsbond.
---