Voor VPRO Vrije Geluiden maakte documentairemaakster Lotte van Gaalen een drieluik over Syrische muzikanten in Nederland. Grafisch ontwerpster Marte Vissers zette de verhalen om in beeld.
Muzikanten uit Syrië
Modar Salameh, Majed Saraydeen en Jawa Manla in Nederland
Deel 1: Neem mij naar mijn moederland
Voor miljoenen vluchtelingen is de muziek van thuis een belangrijke houvast. En voor gevluchte muzikanten geldt dat des te meer. Heimwee, hoop en herinneringen liggen verankerd in deze muziek, die ze telkens weer even mee terug voert naar hun moederland.
"You can remember your country with the sound of this instrument" zegt de 19-jarige Ud speelster Jawa Manla. Ze vluchtte uit Syrië naar Nederland en woont nu in een flat in Haarlem.
In het eerste deel van het drieluik van Lotte van Gaalen spreekt Jawa Manla zich uit over het verlangen naar Syrië.
Jawa Manla was eerder dit jaar in Vrije Geluiden op NPO 1 te zien met haar zusje Shaza in Ensemble Qasyon.
deel 2: Voor het eerst zijn wij niet bij elkaar
Majed Saraydeen was in Syrië een beroemd componist, nej-speler, en dirigent van het Tarab orkest. Hier in Nederland is zijn naam onbekend en weet niemand van zijn aanzien. Majed: “I miss my country, my house, my family, my wife and my son. But the most thing I miss is to stand in front of my orchestra.”
Majed speelt tegenwoordig in een nieuw orkest, samengesteld uit gevluchte muzikanten uit verschillende landen: het Ornina ensemble. Aanstaande op zondag 18 september 2016 speelt het ensemble in Enschede.
Deel 3: It will be long, but I don't want to believe it
Percussionist Modar Salameh droomt regelmatig over zijn moederland. Dan droomt hij bijvoorbeeld dat hij zijn Nederlandse vriendin Arwen een rondleiding geeft door zijn geboorteplaats.
Vier jaar geleden vluchtte Modar van Damascus naar Amsterdam. De meeste van zijn instrumenten liet hij achter. Zo voelde zijn vertrek wat minder definitief. "Inside me, I recognize it will be long. But I don't want to believe it".