Blonde Snelheidsduivel

Bekijk de aflevering bij dit artikel: Kijk nu op NPO Start
  • Hannah Dogger

Max Verstappen zette Nederland weer op de kaart in de internationale autoracewereld. Andere tijden sport kijkt terug op een ander Nederlands fenomeen uit de race-
wereld: de vrouwelijke coureur Liane Engeman, die het in de jaren zestig en zeventig succesvol opnam tegen grootheden als Emerson Fittipaldi en Jacky Ickx.

In de pitstraat, Brazilië, 1970
© Archief van Liane Engeman/ Gids
© Archief van Liane Engeman/ Gids

schokbreker

Op het circuit in Brazilië kijkt Engeman de dood in de ogen als ze met haar Formule Ford over de kop slaat en in een moeras terechtkomt. De auto is total loss. Ze kan zich ternauwernood onder de zinkende wagen vandaan manoeuvreren. Ze heeft pijn in haar nek. Iets waar ze tot op de dag van vandaag last van heeft. Tegenwoordig  hebben coureurs nekbeschermers, maar in die tijd was dat nog niet gebruikelijk. Ook de auto’s waren nog veel minder veilig. Brandwerende kleding was nog niet verplicht. Of iets als een uitloopstrook, bijna geen enkel circuit had dat in die tijd. Engeman: ‘Als er een ongeluk gebeurde, was dat doorgaans fataal – over en sluiten.’

Ze is er bij als op het circuit van Brands Hatch in Engeland de Zwitserse coureur Jo Siffert dodelijk verongelukt. Ze moet daarna zelf nog rijden. Eerst durft ze niet over de zwartgeblakerde plek van het ongeluk te rijden, terwijl dat wel de ideale lijn is. Maar ze weet dat ze er toch overheen moet en niet te veel moet nadenken, anders raakt ze haar concentratie kwijt.
 

Als er een ongeluk gebeurde, was dat doorgaans fataal – over en sluiten.

De Maastrichtse coureur Frans Lubin is teamleider van Frami Racing Team, dat furore maakt in de Formule Ford. Sponsor Ford draagt Engeman zelf aan. ‘Ford wilde meer publiciteit. En Liane was een persoonlijkheid,’ aldus Lubin. Ze rijdt veel in de Ford Twin Cam, een auto met brede wielen. Lubin en Engeman racen samen een succesvol seizoen. Hij laat haar verschillende keren expres winnen als ze eerste en tweede liggen. ‘Een meisje dat won, daar werd de pers heel enthousiast van,’ herinnert hij zich. ‘We draaiden weleens de schroefjes los van de schokbreker. Ze merkte dat direct.’

© Archief van Liane Engeman/ Gids
© Archief Liane Engeman/ Gids

tweeling

In 1972 treedt Europa’s snelste vrouw in het huwelijk met Piet-Hein Keijzer, erfgenaam van de bekende tapijtfabriek Bonaparte. Ze trouwen in Haarlem op het stadhuis en worden zowaar een bekend koppel dat regelmatig op de societypagina van De Telegraaf verschijnt. Sneller dan verwacht, wordt Liane zwanger van een tweeling. Ze moet zelfs als ze al vier maanden zwangedais, doorgaan met racen om haar contract uit te dienen. Ook voert ze op dat moment onderhandelingen over een Formule 1-contract, het hoogst haalbare binnen de racerij. Toch besluit ze haar racecarrière aan de wilgen te hangen. ‘Ik stond toen voor een grote keuze. Ik heb nu leuke, lieve kinderen. Je weet natuurlijk nooit of dit een goede keuze is geweest. Ik had door kunnen gaan met racen, maar het is de vraag of het goed was afgelopen.’

Nu heb Ik leuke, lieve kinderen. Ik had door kunnen gaan met racen, maar het is de vraag of dat goed was afgelopen.

De tweeling, een jongen en een meisje, wordt geboren in 1974. Nadat de Bona- partefabriek failliet is gegaan, emigreert het gezin Keijzer-Engeman in de jaren tachtig naar Spanje. Het huwelijk loopt uiteindelijk uit op een scheiding. De tweeling is dan negen jaar, en omdat Liane hen te oud vindt om in Nederland helemaal opnieuw te beginnen, blijft ze er. In Spanje valt niks te racen dus van herintreden was geen sprake. Liane woont er nog altijd, met haar kinderen, kleinkinderen en veel vrienden en kennissen. De enige keren dat ze nu nog racet, is als ze haar kleinkinderen op- haalt.

© Archief Liane Engeman/ Gids

bekijk ook: VPRO De beloften