Ziekte dwong hem helaas afscheid te nemen, maar tot voor kort was Paul Verweel behalve hoogleraar ook voorzitter van een voetbalclub. Dat was vv Hoograven, dat voor negentig procent bestaat uit Marokkaans-Nederlandse jongeren uit de Utrechtse krachtwijk Hoograven. De ene functie hing wel met de andere samen: als hoogleraar deed hij onderzoek naar de maatschappelijke impact van sport op jongeren in achterstandswijken. Hij wilde echter niet alleen theoretiseren aan de zijlijn, maar zelf in het veld staan. Verweel is een van de sprekers in een Argos-aflevering waarin journalist Ellen van den Berg wil achterhalen wat er misging tussen de gemeente Culemborg en smvc Fair Play.
Wat is het maatschappelijk belang van zo’n gekleurde club?
‘Je weet misschien dat ik met mijn collega Jan Janssens een groot onderzoek gedaan heb over de vraag of het in sociaal opzicht wel gezond is dat groepen zich terugtrekken in een eigen club. Keer je je dan niet af van de samenleving? Als Turken, Marokkanen, Surinamers en Antillianen lid zijn van een gemengde voetbalvereniging óf van een eigen vereniging – maakt dat uit voor de ontwikkeling van hun sociaal kapitaal? En sociaal kapitaal betekent dan: vertrouwen hebben in jezelf, vertrouwen hebben in een ander die je niet kent, maar met wie je wel contact hebt en het opbouwen van een netwerk dat je verder helpt in je leven. Wat blijkt nou? Er is nau-we-lijks verschil. Ik heb ook altijd gezegd: draai het eens om. Als mensen in staat zijn om zelf hun club te organiseren in plaats van mee te liften op wat anderen al doen, dan is dat een uiting van de kracht die zij hebben weten te ontwikkelen in de samenleving.’
