Deze groene worstelaars weten het niet zo goed - maar proberen het wel
Groen leven is niet eenvoudig: als bewuste mens ben je continu in tweestrijd. Je hebt voor jezelf het vliegen aan banden gelegd, maar hebt voor je werk wel een auto nodig. Of: je bent vega en je hebt thuis een warmtepomp, maar je hebt wel drie kinderen – zo’n beetje de ergste milieumisdaad. En daarnaast voelen al je groene inspanningen als druppels op de gloeiende plaat, wanneer je erachter komt dat jouw braaf gescheiden afval uiteindelijk ook weer een milieuramp oplevert.
We hebben onze impact helemaal niet verlaagd de laatste jaren, we hebben het alleen verplaatst naar de andere kant van de wereld
jonge piekeraars
Onder de tieners en twintigers van nu leeft heel sterk het gevoel dat zij de rotzooi moeten opruimen van de generaties voor hen, terwijl ze zelf weinig in de melk te brokkelen hebben. Eef Hilgers, regisseur van de VPRO-documentaire We Are Fucked, sprak veel jongeren die bang zijn dat ze grote klimaatrampen gaan meemaken, dat de wereld eraan gaat.
De 16-jarige Melih groeit op met een vader die klimaatontkenner is en een moeder die weigert vegetarisch voor hem te koken. Toch sluit Melih zich aan bij Fridays for Future. Met zijn vrienden bij dit platform voor scholieren gaat hij naar stakingen en bijeenkomsten. Samen organiseren ze klimaatacties.
Armando (21 jaar) ging net als zijn vader en broertje technische bedrijfskunde studeren, maar zag al snel dat de ‘bedrijfskundige manier’ niet de oplossing is voor het klimaatprobleem. Hij stopte zijn studie en sloot zich aan bij Extinction Rebellion. Hij werkt zó hard, dat het hem bijna te veel wordt.
ecodilemma’s
Accepteer de 'social' cookies om deze 'youtube'-content te bekijken.
Klik hier om je cookie-instellingen aan te passen.Een moment geduld, de content wordt geladen.
Accepteer de 'social' cookies om deze 'youtube'-content te bekijken.
Klik hier om je cookie-instellingen aan te passen.Een moment geduld, de content wordt geladen.
Nederland is eigenlijk één grote stortplaats
Oké, nu ben jij zo’n type die altijd braaf al zijn afval scheidt. Plastic, GFT, karton, oude kranten, glas… you name it. Dat gescheiden afval wordt afgevoerd naar een afvalverbrandingsoven, daar houden ze er een lucifer bij en weg is het afval. 22 Procent van het huisvuil dat daarin gestopt wordt komt eruit in de vorm van zogeheten staalslakken; wat ook weer schadelijke troep is. Voor die rommel heeft het ministerie ooit een oplossing bedacht.
Het materiaal gaat niet meer naar speciale stortplaatsen maar wordt verkocht aan aannemers die het gebruiken als alternatief voor zand of grind, waar vervolgens wegen op worden aangelegd. En zo rijd je misschien 's morgens naar je werk over het afval dat je jaren geleden keurig in de bruine bak hebt gestopt. Het is rommel waar hoge concentraties zware metalen in zit; weliswaar afgedekt met folie zodat het vuil niet weglekt, maar die garantie is alleen over een termijn van twintig jaar te geven, zo blijkt uit onderzoek dat Argos rond de millenniumwisseling deed. En laten die twintig jaren inmiddels zijn verstreken…
Luister hieronder naar de uitzending van Argos over milieu- en gezondheidsrisico’s van hergebruik afval in bouw:
zij stropen hun mouwen op
Deze groene doeners wachten daar niet op en hebben de groene mouwen alvast opgestroopt. Aan de slag!
meer groenvoer
groene verdedigers
Milieubelangen leggen het in de praktijk vaak af tegen economische factoren. Groene verdedigers springen voor moeder aarde in de bres en pleiten voor internationaal strafrecht voor milieumisdaad: ecocide.
groene zakkenvullers
Een slimme ondernemer weet overal een slaatje uit te slaan. En dus biedt ook de wens om een duurzamer wereld volop kansen pecunia te cashen. Groen geld verdienen heeft vele gezichten, van zwendel en uitbuiting tot optimistisch stemmende eerlijker bedrijfsmodellen bedacht door idealisten.