De interesse en aandacht voor religieuze identiteit neemt toe naarmate je vaker op die identiteit wordt aangesproken. Moslims worden hierdoor vanzelf in de hoek van de radicalisering gedwongen.

Volgens Buitelaar zijn de Marokkanen in eigen land minder radicaal dan in Nederland, er heerst hier meer conservatisme - dat is een algemene eigenschap van immigranten. Het is te vergelijken met de Hollander in Canada die midden in de zomer haring eet. Marokkaanse vrouwen worden door dit conservatisme vaker in de hoek gedrukt van huisvrouw, terwijl in Marokko zelf de economische noodzaak van een werkende vrouw groter is.

Nederlandse moslimjongeren richten zich via internet vaak tot imams, zo ontstaat er een 'knip-en-plak-islam'. dat hoeft niet per se tot radicalisering te leiden, maar kan wel uitlopen op het vormgeven van de eigen frustraties. Politici zouden er goed aan doen een cursus te krijgen in het onderscheid tussen islamisering en radicalisering. 'De onkunde van niet-moslims en onkunde van knip-en-plak-moslims leiden tot islamisering'.