De stroom van klachten over slechte spelling, ontlezing, invloed van sms-taal en het gebruik van Engelse leenwoorden is niet van de lucht. Zelfs de mensen die niet klagen, geven toe dat er op taalgebied enorm veel veranderingen plaatsvinden. We lezen en schrijven anders dan tien of twintig jaar geleden. Taalhistoricus Joop van der Horst betoogt in Het einde van de standaardtaal dat deze ontwikkelingen kunnen worden beschouwd als een wisseling van taalcultuur, die zich niet alleen in Nederland maar in alle westerse landen voltrekt.

Van der Horst toont met allerlei voorbeelden en vanuit verschillende gezichtspunten hoe de standaardtaal afbrokkelt. Hij is – in tegenstelling tot veel deelnemers aan het debat over taalverandering – geen doemdenker. Hij plaatst het onderwerp in een breed historisch en internationaal kader, waardoor een geschiedenis van de geschreven en gedrukte taal ontstaat die zich vanaf de renaissance heeft ontwikkeld.