Hugo Brandt Corstius schreef voor de Boekenweek het werk 'Mensenarm dierenrijk'. Hierin schrijft hij over mieren en walvissen, maar ook over de toekomst van de mens. Hoe langer hij die mieren observeert, hoe minder hij snapt van de mensheid.
Hugo Brandt Corstius ziet zichzelf als mierenliefhebber, hoewel de mieren de liefde niet retourneren. En hoe langer hij de mieren observeert, hoe minder hij snapt van de mensheid. Hij komt tot de conclusie dat de mens een bijzondere diersoort is. Hierover, over mieren én over walvissen schreef hij het boek Mensenarm dierenrijk.
In Mensenarm dierenrijk mijmert Brandt Corstius over Darwin en zijn ontdekkingen en soms een eindeloze lijst van miersoorten op. Daarnaast citeert hij uit wat anderen over mieren schreven. Ondanks deze uitgebreide aandacht voor mieren gaat het betoog van Brandt Corstius uiteindelijk ook over de toekomst van de mens. Brandt Corstius gelooft namelijk net als Darwin dat de mens een product is van de evolutie. De mens is echter een bijzondere diersoort vanwege zijn onzichtbare communicatie. Mensen kunnen namelijk dankzij onze eigen uitvindingen voortbestaan zonder lichaam. In zijn boek legt hij uit hoe dit mogelijk is.