Boeken loopt - in een extra uitzending - vooruit op de 76ste Boekenweek (16 t/m 26 maart), die als thema Curriculum Vitae - Geschreven portretten heeft. Het Boekenweekgeschenk werd dit jaar geschreven door schrijver Kader Abdolah. In De kraai laat hij een naar Nederland gevluchte Pers zijn levensverhaal vertellen. De man wil schrijver worden, maar hij houdt zich in het leven door koffie te verkopen. ’s Avonds wijdt hij zich aan het schrijven. Het verhaal dat in De kraai wordt verteld toont overeenkomsten met Abdolahs achtergrond.
Kader Abdolah & Christine Otten & kunstenaar Erik Kessels
Boekenweek-special
Boeken loopt vooruit op de 76ste Boekenweek, die als thema 'Curriculum Vitae - Geschreven portretten' heeft. Kader Abdolah vertelt over 'De kraai', het Boekenweekgeschenk dat hij voor deze gelegenheid schreef. Schrijfster Christine Otten en kunstenaar Erik Kessels spreken over het Boekenweekessay 'Good luck' dat zij samen maakten.
In Iran raakte Kader Abdolah betrokken bij het verzet tegen zowel de sjah als de ayatollahs. In 1988 vluchtte hij via Turkije naar Nederland. De Kraai gaat zowel over Iran als Nederland. Hij heeft zich in Nederland altijd thuis gevoeld. Maar hij plaatst er wel een kanttekening bij. Abdolah: “Ik voel me thuis in de Nederlandse taal.” Hij is dankbaar dat hij uiteindelijk schrijver van beroep is geworden, maar zijn ouderlijk huis in Iran beschouwt hij nog altijd als thuis. Ooit wil hij terug.
Voor Abdolah zijn zeventien of achttien boeken niet voldoende om Nederland achter zich te laten. Abdolah:“Ik ben vrij, maar Iraanse schrijvers zijn niet vrij. Ik heb een enorm schuldgevoel. Ik kan het alleen met mijn boeken goedmaken. Ik moet bijzondere boeken schrijven om mijn vlucht goed te maken. Nu ben ik halverwege.”
Voor het Boekenweekessay Good luck schreef Christine Otten een verhaal bij een fotoreeks die reclamemaker en kunstenaar Erik Kessels op een Brusselse markt aantrof. De anonieme foto’s koppelde Otten aan een vrouw die na haar geboorte ter adoptie is afgestaan en op middelbare leeftijd alsnog op zoek gaat naar de voorgeschiedenis van haar biologische ouders.
Het vertrekpunt van Good luck was een serie foto's uit Erik Kessels’ enorme verzameling van ‘gevonden’ fotografie. De herkomst van de afgebeelde personen laat zich raden. De foto’s tonen een kinderloos echtpaar, ergens in de jaren zestig, dat er een bijzondere poppenverzameling op nahoudt. Hoe kan het dat deze foto’s op een markt eindigen? Kessels: “Je ziet vaak dat het mensen zijn die geen kinderen hebben. Anders zouden de foto’s op de kinderen overgaan.”
Christine Otten gaf het anonieme echtpaar de namen Betty en Pierre Vincent mee. Middels de miniroman Good luck krijgen de afgebeelde personen een soort herkansing. Een fictief nieuw leven. “Ieder leven heeft elementen van een roman in zich,” stelt Otten. Wie is de donkere man op de foto? En wat is het verhaal achter de mysterieuze poppenverzameling? In het fraai uitgegeven Good luck, waar de foto's rijkelijk zijn geïllustreerd, valt alles op zijn plaats. Het is een ode aan de liefde en de verbeelding.