Maar wat is een Limburger?
Ik denk dat Chrétien Breukers daar pas is achtergekomen toen hij Een zoon van Limburg aan het schrijven was. Toen hij zich bij voorbeeld herinnerde dat je in je nekvel werd gegrepen als je het Limburgse volkslied niet meezong. Maar ook toen hij zich realiseerde dat hij, die de provinciegrens lang geleden overstak, nog steeds een Limburger is.
Eentje van ons. Zo noemen ze dat.
Die zich in het Rijksmuseum - hoe cultureel afgestempeld hij inmiddels ook is - op een bepaald moment altijd weer een provinciaal voelt die niet meetelt en het liefst de middelvinger wil opsteken. Uit een woede die hij dan weer zeer goed kan analyseren. Zonder nostalgisch te worden, want zo'n Limburger wil hij dan ook weer niet zijn. De mijnen zijn gesloten, nietwaar.
Wat is een Limburger?