Het was een hete zomer in de landelijke politiek: het kabinet viel en veel prominente Kamerleden maakten bekend dat ze ermee stoppen: de exodus uit Den Haag is compleet. Daarnaast werd deze week bekend dat demissionair minister Hoekstra Den Haag mogelijk inruilt voor Brussel om Timmermans op te volgen als Eurocommissaris en Nieuw Sociaal Contract van Pieter Omtzigt zorgt voor een politieke aardverschuiving zo blijkt uit de nieuwste peilingen. 

‘Het volksvertegenwoordigerschap is een ambacht, het is een enorme eer om het te doen. Je kunt echt een deel van je idealen bereiken in de Kamer en ik hoop dat de goede mensen dat willen doen, maar ik maak me wel bezorgd’, zegt vertrekkend PvdA Tweede Kamerlid Henk Nijboer. ‘Vanwege de bedreigingen, maar ook omdat er steeds meer neergekeken wordt op het parlement. Door de media, maar ook door wetenschappers, collega-Kamerleden en oud-bewindslieden. Het is erg als iedereen denkt: ze zitten daar maar wat te rommelen. Dat is niet mijn ervaring. Er zijn 150 Kamerleden, waarvan verreweg de meesten proberen de wereld een beetje beter te maken.’  

Hoogleraar Staats- en bestuursrecht Wim Voermans signaleert ook dat het Kamerlidmaatschap minder aantrekkelijk wordt. ‘Je ziet het aan het aantal ervaringsjaren van Kamerleden. Tot 1989 was dat gemiddeld zeven jaar, nu is dat naar vijf jaar gegaan.’ Volgens hem staan daarmee de tegenmacht en controlerende functie van de Kamer onder druk: ‘Allemaal vers bloed, maar veel onervarenheid. Dat zorgt ervoor dat de Kamer niet krachtig is.’ 

Parlementair verslaggever Frank Hendrickx is het daar niet geheel mee eens. ‘De focus is lange tijd gericht geweest op bestuurders, op ministers. De Jonge en Hoekstra wilden bijvoorbeeld niet in de Kamer. Het Kamerlidmaatschap was een beetje de troostprijs voor een politicus. Omtzigt doet nu juist het omgekeerde en Van der Plas zegt ook: wij willen in de Kamer blijven. Je zou kunnen zeggen dat de status van het Kamerlidmaatschap weer wat verhoogd wordt.’  

‘In de jaren negentig was Rusland een maffiastaat, waar werd gevochten om invloed over stadsdelen. Dat is de wereld waar Poetin en Prigozjin vandaan komen. Na jaren van zogeheten stabiliteit in Rusland staan we nu weer op diezelfde drempel van de jaren negentig, maar met andere middelen. Toen werd er gevochten met mitrailleurs om een straat en nu om de macht.’ zegt schrijver en oud-Rusland-correspondent Pieter Waterdrinker over de huidige ontwikkelingen in Rusland.  

Journalist Ekaterina Kotrikadze werkt vanuit Amsterdam voor de Russische onafhankelijke nieuwszender TV Rain en kent meerdere Russen die vermoedelijk werden vergiftigd in Europa na het uiten van kritiek op het Kremlin. Ze vertelt over de dreiging die bij haar werk komt kijken: ‘Als je het gevoel van paniek volgt en continue met angst bezig bent, dan ben je een gevangene, ook al heb je Rusland verlaten. Ik wil geen gevangene zijn van mijn eigen angst. Mijn werk bij TV Rain is het beste wat ik voor mezelf had kunnen wensen, ik wil werken.’ 

Lees meer:
'Zeker drie journalisten die uit Rusland vertrokken vergiftigd' (NOS)
'Mysterieuze gezondheidsklachten treffen Russische journalisten in ballingschap' (AD)
Blood Simple. Several Russian journalists and activists were poisoned in Europe (The Insider)

Schrijver Adriaan Van Dis dook voor zijn nieuwe roman in een vergeten hoofdstuk uit zijn jeugd. Dat van Ommi, de huishoudster van zijn grootvader, de vrouw die hem de liefde gaf die hij thuis ontbeerde. Wie was deze gewone en tegelijk unieke vrouw? Een gesprek over z'n nieuwe boek en over het voortschrijdend inzicht dat nodig was om het te schrijven.   

'Door te lezen kun je je verplaatsen in een ander en weet je dat de wereld ingewikkeld in elkaar zit,’ legt van Dis uit. Ook roept hij op tot ongemak: ‘we moeten niet meteen oordelen en ons terugtrekken in een groep van gelijkgezinden, maar juist het ongemak opzoeken. Dat kan in meerdere vormen. Lees bijvoorbeeld eens de Afrika pagina’s in de krant. Verdiep je in de conflicten van de toekomst. Over dertig tot veertig jaar kun je niet meer wonen in India. We krijgen nog stromen van vluchtelingen. Ik zou zeggen: schuif op, zet wat bonen opzij en plooi je voor het ongemak.’