Frankrijk 1976. Drama van Madeleine Hartmann-Clausset. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Claude Lemaire, Bernadette Clauzel, Madeleine Monteil en Joelle Rault.

VPRO Cinema

De titel doet natuurlijk denken aan Marcel Proust en is niet voor niets zo gekozen. Er gebeurt helemaal niets in deze film. Het gaat in de eerste plaats om de beschrijving van de verveling, zwaarmoedigheid en het almaar hopen op iets, wat dan ook, van tegelijkertijd drie ongehuwde, onbemiddelde vrouwen in Parijs en drie andere vrouwen uit de hogere burgerij, met niets om handen in hun mooie woningen in Montargis. Ze slagen er slechts in hun verveling al snel op de kijker over te brengen. Een te gemaakte film, die neerkomt op een slechte Antonioni. Zelden duurden negentig minuten zó lang.