Henry Aldrich

Verenigde Staten 1939. Komedie van

De tiener Henry Aldrich was Paramount`s antwoord op Andy Hardy van MGM. Ze werden nimmer zo populair (dus minder afleveringen), maar waren minder pompeus. Ze waren echter goed en zijn dat nog, terwijl van de Hardy-films gezegd kan worden dat ze pretentieus waren en vol valse bescheidenheid. Henry Aldrich c.s. waren een schepping van Clifford Goldsmith naar zijn Broadway- stuk [KL]What A Life[KLE] uit 1938, waar eerst een radioserie van gemaakt is met Ezra Stone die zijn toneelrol van Henry mocht overdoen. Paramount verfilming in 1939 van het succesvolle toneelstuk was een behoorlijk stukje werk. Betty Field (als Henry`s ongekunstelde vriendin Barbara Pearson) en Vaughan Glaser (als het strenge schoolhoofd Mr. Bradley) gingen van het toneel naar de film, maar Ezra Stone werd vervangen door Jackie Cooper. Paramount gaf het schrijversteam Billy Wilder en Charles Brackett de opdracht om het script te maken - een onwaarschijnlijk maar verdienstelijk duo om over het wel en wee van de doorsnee Amerikaan te schrijven. Pas twee jaar na de eerste film ging de studio verder om een serie te maken ongetwijfeld be[KA3]invloed door hoge luistercijfers van de radioserie. In 1941 deed Jackie Cooper zijn rol nog eens over in LIFE WITH HENRY, een onnozele, maar niet onaardige film. Dan geeft Paramount de rol van Henry aan een nieuwkomer, Jimmy Lydon en omringt hem met nieuwe bijrollen voor een echte reeks Aldrich-films: Charles Smith als zijn laconieke, maar gewiekste vriend Dizzy Stevens, John Litel als zijn strenge vader, Olive Blakeney als zijn vergevingsgezinde moeder en de welkome Vaughan Glaser als het altijd chagrijnige schoolhoofd. Een nieuwe regisseur, die uit de montagekamer kwam, Hugh Bennett, werd aangetrokken ter versterking om in de daaropvolgende vier jaar negen films te maken. De gemiddeld 75 minuten durende films werden gemaakt volgens een succevolle, vaste formule: de hopeloos blunderende Henry raakt verwikkeld in een onwaarschijnlijke reeks ongelukjes waardoor hij zijn ouders, soms zijn vrienden en vaak de hele stad van zich vervreemdt. Er zat altijd veel actie of veel slapstick in, waarbij Henry op het nippertje voor de totale afgang gered wordt. HENRY ALDRICH FOR PRESIDENT eindigt met een wilde tocht per vliegtuig, in HENRY AND DIZZY wordt het hoogtepunt gevormd door een op hol geslagen motorboot, in HENRY ALDRICH BOY SCOUT is het een adembenemende redding en het beste van allemaal is de zeer spannende brandsc[KA2]ene in HENRY ALDRICH, EDITOR. Altijd met veel vaart gemaakt en ze zijn gladjes verfilmd, maar je kunt toch zien dat low-budget was. De spelers zijn innemend: Mary Anderson als Henry`s vriendin Phyllis Michael (later wordt ze vervangen door Diana Lynn en minder opmerkelijke starlets); Frances Gifford die de filmster Hilary Dane speelt en Henry`s uitnodiging voor het schoolfeest accepteert als publiciteitsstunt in HENRY ALDRICH GETS GLAMOUR; Fritz Feld als de beroemde muzikant Josef Altman wiens Stradivarius per ongeluk door Henry `geleend` wordt in HENRY ALDRICH SWINGS IT; Lucien Littlefield als Mr Stevens in LIFE WITH HENRY en de vijandige high school-leraar in HENRY ALDRICH FOR PRESIDENT; June Preisser als Geraldine Adams, het vampje in HENRY ALDRICH FOR PRESIDENT; en Vera Vague (die in werkelijkheid Barbara Jo Allen heet) als Blue Eyes, een potenti[KA3]ele echtgenote voor Mr. Bradley in HENRY ALDRICH PLAYS CUPID. Waarschijnlijk is de beste aflevering HENRY ALDRICH, EDITOR met Francis Piertot als Nero Smith, een pyromaan die zijn plannen aan Henry vertelt, met als gevolg verdachtmakingen en moeilijkheden. De laatste is HENRY ALDRICH`S LITTLE SECRET en verreweg de zwakste film van de negen Lydon-films, maar de andere acht hebben een verbazingwekkend hoog niveau qua uitvoering en amusement. De spelers doen hun vaak onnozele rollen met het soort overtuiging zodat het publiek erbij betrokken raakt, terwijl het scenario dat het publiek zo nu en dan plagerige knipogen geeft om het te verzekeren dat het allemaal niet te serieus genomen moet worden (de naam van het vakantieoord dichtbij Centerville luidt bijv. Lake Wopacotapotalong). Henry Aldrich liep nog even als een tv-serie met Bobby Ellis in de hoofdrol. Jimmy Lydon bleef evenwel degene die door het gros van de Amerikanen het meest vereenzelvigd werd met de rol van de domste scholier - dom, maar ontwapenend.%WR%LS%WR%VTHENRY ALDRICH%VO%WR%WRWhat a Life (1939)%WRLife With Henry (1941)%WRHenry Aldrich for President (1941)%WRHenry and Dizzy (1942)%WRHenry Aldrich, Editor (1942)%WRHenry Aldrich Gets Glamour (1943)%WRHenry Aldrich Swings It (1943)%WRHenry Aldrich Haunts a House (1943)%WRHenry Aldrich, Boy Scout (1944)%WRHenry Aldrich Plays Cupid (1944)%WRHenry Aldrich`s Little Secret (1944)%WR%LS%WR.