No. 4

Verenigd Koninkrijk 1967. Experimenteel van Anthony Cox.

Dit is Yoko Ono`s veelbesproken (maar weinig gewaardeerde) bijdrage aan de vrede en vrijheid en de avant-garde beweging (?). Tussen de 300 en 350 in close-up gefilmde billen, mannelijk en vrouwelijk, krijgen wij te zien, terwijl de geluidsband een collage van kreten, uitroepen, spreuken, commentaren en pretentieuze onzin ten gehore brengt. Lijdt u aan ernstige slapeloosheid? Dan moet u onverwijld deze film gaan zien. Succes gegarandeerd.