Al Ousfour

Egypte/​Algerije 1972. Misdaad van Youssef Chahine. Met o.a. Mahmoud El-Meligui, Habiba, Mohsena Tawfiq, Meriem Fakhreddine en Salah Kabil.

Symbolische titel, want de genoemde mus is het Egyptische volk dat zich uit zijn kooi bevrijdt op het moment dat de oorlog van 1967 uitbreekt en Nasser zijn beroemde ontslagtoespraak uitspreekt. Groots opgezet fresco en bovendien een rommelige en ingewikkelde film, die bijna niet na te vertellen is en waarin de afzonderlijke bestemmingen van de personages en het collectieve lot van een volk door elkaar lopen en waarin een journalist problemen krijgt met zijn vader (een rijke zakenman) wanneer hij een onderzoek doet naar de corruptie in het bedrijfsleven en een politieman op zoek is naar een bandiet waarvan hij een erezaak gemaakt heeft. Verder komen we in de film elementen tegen als de familievendetta, de verzwakking van het staatsgezag, de algemene rebellie, de alomtegenwoordigheid van de personages, enz., zodat er een mozaïek ontstaat waarvan ons in het Westen grotendeels de betekenis ontgaat. De regie is indrukwekkend wanneer het drama zich vermengt met de sappige dialogen van een aantal verbazingwekkend natuurlijke komieken. Traditionele muziek.