Sur

Frankrijk/​Argentinië 1988. Drama van Fernando Solanas. Met o.a. Susu Pecoraro, Miguel Ángel Solá, Philippe Léotard, Lito Cruz en Roberto Goyemeche.

'Muziek is de ziel van de mensheid' volgens de regisseur. Die is dan ook alom schetterend, betoverend, meeslepend en nostalgisch. De film beschrijft de turbulente geschiedenis van Argentinië door middel van de onsamenhangende herinneringen van een tegenstander van de militaire dictatuur, die in 1983 na vijf jaar te hebben gezeten uit de gevangenis kwam. Het blijkt dat zijn vrouw ontrouw is geweest, waardoor hij nog verder gebroken raakt. Hij zakt weg in gemijmer over de dierbare herinneringen, die hij koestert over zijn vrienden van weleer. De film zit vol abrupte overgangen, herhalingen, beelden uit verleden en heden, waardoor de koortsachtige gespannenheid van de hoofdpersoon volmaakt wordt weergegeven. Een tragisch maar ook poëtisch fresco. Het perfecte afstandelijke camerawerk van Felix Monti suggereert een gevoel van eenzaamheid.