Les secrets professionels du Dr. Apfelglück

Frankrijk 1991. Komedie van Hervé Palud, Alessandro Capone, Mathias Ledoux, Stéphane Clavier en Thierry Lhermitte. Met o.a. Thierry Lhermitte, Christian Clavier, Josiane Balasko, Gérard Jugnot en Michel Blanc.

Vijf z.g. komische noten over de patie[KA3]enten van de dokter uit de titel, waarom nauwelijks te lachen valt. In de eerste sketch stopt vrachtwagenchauffeur Villeret, die op weg is naar psychiater Apfelgl[KA3]uck (Llhermitte) bij een herberg: waard Holgado heeft slechts [KA1]e[KA1]en oog, waardin Nadeau is exhibitioniste en samen mishandelen zij hun 75-jarige dienster Bayard. Het tweede verhaaltje gaat over de rondborstige Zabou, die bij een tv-quiz de vragen mag voorlezen. Quizmaster Chabat hoopt dat hij zijn grove racistische kandidaat Gireaud (hij spuwt, boert en laat winden) kan laten verliezen, maar wordt er zelf gek van. Het derde verhaaltje speelt in een filmstudio in Rome, waar een medewerker op de set moeite heeft met het uitblazen van een kaars; de spelers, crew en de regisseur gaan allen uit hun dak; in het vierde verhaaltje wordt door een groepje een kinderachtig gezelschapsspel gespeeld, waarbij je geen 'ja' of 'nee' mag zeggen; dokter Llhermitte stijgt op naar de hemel, terwijl de deelnemrs fouten maken en in gevaarlijke situaties belanden. Ten slotte gelooft Jugnot dat er een bril bestaat waarmee hij dwars door de kleren van zijn medemens kan kijken. Het geheel dat geregisseerd is door vijf verschillende regisseurs, wordt bijeen gehouden in de wachtkamer van dokter Lhermitte, die samen met Philippe Bruneau het scenario schreef. De fotografie was in handen van Jean-Jacques Tarbes, Roberto Girometti, Claude Agostini en Gérard Sterin. Over het algemeen mag gesteld worden, dat hier talent verknoeid is; maar ook geldt: eigen schuld, dikke bult, want het is veel te veel een onderonsje van een competente, maar zelfingenomen cast die nieuw talent niet velen kan. Pauvre France...