Golpes a mi puerta

Argentinië/​Cuba/​Verenigd Koninkrijk/​Venezuela 1993. Alejandro Saderman. Met o.a. Verónica Oddó, Elba Escobar, Juan Carlos Gene, Jose Antonio Rodriguez en Ana Castell.

Tijdens een razzia in een land in centraal Amerika (lees: El Salvador) ontsnapt guerillo Spano aan zijn belagers door zijn toevlucht te zoeken in het huis van de twee nonnen, Oddó en Escobar. Aangezien wat tot de kerk behoort in deze contreien nog steeds als heilig beschouwd wordt, zijn de militairen aanvankelijk voorzichtig voordat zij zich bedienen van weinig elegante drukmiddelen om de opstandeling in de kraag te vatten. Ze laten eerst de burgemeester een huiszoeking verrichten, maar die doet dat niet fanatiek genoeg, want die heeft geen zin in een confrontatie met de kerk. De fascistoïde militairen zetten de kerkelijke autoriteiten onder druk, die de nonnen de boodschap moeten geven dat zij vrijuit zullen gaan als ze verklaren dat de rebel onder bedreiging bij hen was binnengedrongen. De zusters weten dat ze daarmee de revolutionaire strijder ter dood veroordelen. Een ethisch dilemma voor de kerk. Juan Carlos Gene bewerkte zijn eigen toneelstuk dat sterk steunt op dialoog tot scenario. Hij is daarbij veel te dicht bij het theater gebleven, zonder dat hij een werkelijke discussie op gang heeft gebracht over de positie van de kerk in een dictatuur. Hoofdrollen Oddó en Escobar zeggen met verve hun teksten op. Het camerawerk is van Adriano Moreno.