Der blonde Affe

Duitsland/​Nederland/​Denemarken 1999. Misdaad van Thomas Jauch. Met o.a. Jürgen Prochnow, Götz Otto, Michael Mendl, Karoline Eichhorn en Benjamin Sadler.

Gabrielle Troost (Eichhorn) vindt haar moeder in een herfstnacht dood in het bad. Danig door de war belt ze de politie en smerissen Bellmann (Mendl) en Graf (Otto) menen met een dodelijk ongeval te maken te hebben dat er als pure routine uitziet. Graf vindt Gabrielle aantrekkelijk en het spijt hem niets dat zij pas later gehoord kan worden. Bij de sectie blijkt echter dat Elaine door moord om het leven is gekomen. De politie, die nog niet eens met de zaak was begonnen, vindt daarop in Elaine`s huis vingerafdrukken van een onbekende. Plotseling duikt Jan Vleuten (Prochnow), een notoire kunstvervalser op, ooit Elaine`s minnaar. Hij zegt dat Elaine in bedenkelijke zaken verwikkeld was met Andreas Prolsch (Sadler) en dat ze in de moordnacht een heftige woordenwisseling met hem heeft gehad. Kriminalrat Bunz (Franke), die door kinderverlamming slecht ter been is en overal achteraan hinkt, overziet de zaak van achter zijn bureau heel aardig: Graf is te persoonlijk betrokken geraakt bij Gabrielle, Vleuten is een rare kwast, die zijn bijnaam - de blonde baviaan - te danken heeft aan zijn blonde haar en zijn obsessie van apen en roofdieren. Toch maakt ook Bunz een verkeerde berekening als hij meent het geval opgelost te hebben. De handeling in de roman van Jan Willem van de Wetering werd verplaatst van Amsterdam naar Hamburg, wat beslist geen afbreuk deed aan zijn boek, dat door Michael Baker tot scenario bewerkt werd. Deze film doet enigszins denken aan Van de Weterings boek De dood in de Haarlemmerhouttuinen, dat eveneens verfilmd werd. Deze film bevat een spannende achtervolging te water, AMSTERDAMNED waardig. De regie is uitstekend en de spelprestaties van de hoofdrollen mogen er zijn. Het camerawerk voor deze wie-is-de-dader is van Jörg Widmer.