Jean Genet

Frankrijk 1991. Documentaire van Michel Dumoulin.

Hommage aan de Franse auteur die in zijn werk de slechte kanten van de mens (misdaad, verraad, perversie, de dood) steeds liet primeren op de goede. De documentaire bestaat uit twee delen. Deel een, [KL]Le vagabond[KLE], handelt over de jaren 1910 (zijn geboorte) tot 1943. Hierin wordt een idee gegeven van de moeilijke jeugdjaren die hij doormaakte. Als kind zat hij in tehuizen en later leidde hij een zwervend bestaan dat hem meermaals met het gerecht in aanraking deed komen. Zo werd hij zelfs tot levenslang veroordeeld, maar door tussenkomst van de Franse literaire elite (w.o. Sartre en Cocteau) werd hij in 1948 toch vrijgelaten. Het tweede deel L'écrivain gaat van 1944 tot zijn dood in 1986. Ondanks zijn groeiende reputatie bleef hij in de marginaliteit leven en nam hij onverminderd controversiële standpunten in. Getuigenissen zijn er van o.a. Jean Marais, zijn uitgever Marc Barbezat, zijn biograaf Edmund White, Joseph Bouglione, Pierre Boulez, Maria Casarès, Angela Davis en Roland Dumas. Dumoulin schreef het literaire scenario samen met Albert Dichy, die tevens de commentaar schreef die ingesproken werd door Michel Bouquet. Fragmenten uit het werk van Genet worden gelezen door regisseur Dumoulin. De montage is van Renzo Di Lullo. Maurice Perrimond stond achter de camera. Jean-Pierre Richard was regie-assistent.