Asmara

Duitsland/​Zwitserland 1993. Documentaire van Paolo Poloni.

Paolo Poloni groeide op in een klein Zwitsers dorpje. Vanaf zijn prilste jeugd werd hij gefascineerd door een oude foto waarop zes gehangenen te zien zijn, met zijn vader als opzichter. Zijn vader, Aurelio, werd geboren in 1908. Begin jaren 1930 werd hij lid van de partij rond Mussolini, ook al was hij geen fascist. Hij trok mee naar Ethiopi[KA3]e met het Italiaanse leger om het land te veroveren. In 1935 vestigde hij zich in Asmara, de hoofdstad van Eritrea. Hij bleef hier vijftien jaar en keerde toen naar Zwitserland terug. Aurelio heeft nooit gesproken over zijn tijd in Asmara. Paolo tracht uit te vissen wat er toen gebeurd is. Een uniek familieportret waarin een oude man (ondertussen 85) met zijn zoon praat over zijn verleden en zijn familie. Op bepaalde momenten vergeet hij duidelijk dat een camera getuige is van zijn bekentenissen. Als een voyeur wordt de toeschouwer meegesleurd in dit leven en komt geheimen te weten die de man voordien nooit prijs gaf. Scenario en tekst werden geschreven door Poloni en Flurin Spescha. Bruno Ganz sprak de commentaar in. De camera was in handen van Patrick Lindenmaier. Bekroond op verschillende in documentaire films gespecialiseerde festivals.