(na een lange stilte) Ik geloof in niets wat ik zie op televisie, wat ik lees in kranten of hoor op de radio. Bij mij is het meer: Waar geloof ik NIET in.
Kijk, ik kom van de televisie, dat is een heel andere wereld. Ik beschouw mezelf ook meer als journalist dan kunstenaar. Als ik toch moet kiezen zou ik zeggen Roger and Me van Michael Moore. Of The War Room van D. A. Pennebaker en Chris Hegedus. Politieke films, die, net als de mijne, laten zien wat de regering en grote bedrijven zo graag verborgen houden.
(zeer enthousiast) The Trials of Henry Kissinger van Eugene Jarecki. Een van de belangrijkste films hier op het IDFA en in Amerika genegeerd. Eugene werd van alle kanten tegengewerkt (in zijn film wordt nobelprijswinnaar voor de vrede Henry Kissinger neergezet als gevaarlijke havik-red) en de film bewijst dat het Westerse idee dat Amerika een vrij land is totale onzin is. En ook die film over Milosevic. Beide films zijn zo ongeveer het tegenovergestelde van mijn film. Veel serieuzer. Maar onze films zijn eigenlijk twee kanten van dezelfde medaille: alledrie willen we het politieke machtsspel ontmaskeren.