Voor de Peruaanse bergdorpbewoners is Tiempo Santo het hoogtepunt van het jaar: een week waarin God even dood is en er geen zonden bestaan. Voor de vader van de veertienjarige Madinusa is het de mogelijkheid zijn dochter te ontmaagden. Dit zijn de grimmige ingrediënten van Madeinusa, de magisch realistische debuutfilm van Claudia Llosa (1976).

IDEE
'Toen ik nog een kind was, een jaar of zeven acht, reisde ik met mijn vader heel Peru door. Ik ben geboren in Lima, de hoofdstad, en mijn vader vond dat ik ook de rest van Peru moest zien. Op een van die trips kwam ik terecht in Colca, een plaatsje in het zuiden van Peru. Ik weet nog dat we daar gingen overnachten en mijn vader te horen kreeg dat we moesten oppassen omdat het Tiempo Santo was en God dan even niet toekeek. Mijn vader herinnert zich dat niet meer, en het is ook niet zo dat in Peru tijdens Tiempo Santo alles geoorloofd is, zoals in mijn film. Toch hoorde ik later van een antropoloog, dat ze - alleen in de buurt van Colca - wisten van een gebruik dat wel leek op dat in mijn film. Dat kan toch geen toeval zijn.
Om meer over film te leren ben ik verhuisd naar Spanje. Toen ik daar aan een script begon, moest ik veel aan Peru denken, en aan de reizen met mijn vader. Dat magische, bijna surrealistische beeld van Peru wilde ik in mijn film laten zien.'

MADEINUSA
'Madeinusa is een gewone naam in Peru, maar je kan het natuurlijk ook lezen als Made in USA, en dat is niet toevallig. Zij wil weg uit het bergdorpje waar ze woont. Wat overigens een fictief dorpje is, wat iedereen in Peru gelijk door zal hebben. De naam betekent namelijk letterlijk 'dorp waar niemand in mag', en ik heb expres alles zo gekozen dat het net niet echt is. De kostuums kloppen niet, de accenten zijn onplaatsbaar, en het gebruik van de oude man die de tijd bijhoudt op het plein is ook verzonnen.'

VOORBEELDEN
'In deze film zie ik invloeden van de Mexicaan Arturo Ripstein en van Zhang Yimou. Ik hou van het realisme en de sombere verhalen in de films van Ripstein, terwijl ik ook van de eerste films van Zhang Yimou houd, die bijna het tegenovergestelde zijn. Pure films over grote emoties, over liefde, onschuld, vriendschap.'

AMBITIES
'Ik wil blijven leren. Blijven zoeken naar mijn eigen stijl. En ik hoop dat het eventuele succes van deze film mij in staat stelt nog meer films te maken. En dat ik zo Peru beter kan laten zien.'

FILMEN IN PERU
'Ik woon in Barcelona, omdat ik daar makkelijker geld voor projecten bij elkaar krijg, en ook meer kan leren over film. Maar ik ga vaak terug naar Peru. En ik ben hoopvol over de ontwikkelingen daar. Er is een jonge generatie opgestaan die wil laten zien hoe Peru echt is. Hoe rijk de cultuur is . En daar wil ik graag aan bijdragen.'

Te zien tijdens het IFFR:
Dinsdag 31 januari, 19.15 uur, Pathé 5
Woensdag 1 februari, 10.30 uur, Pathé 5
Vrijdag 3 februari, 13.00 uur, Pathé 4
Zaterdag 4 februari, 10 .30 uur, Pathé 3