De Argentijn Diego Martínez Vignatti (1971) dingt op maar liefst twee manieren mee naar een VPRO Tiger Award. Als cameraman van de film Die Unerzogenen, en met zijn eigen speelfilmdebuut La marea, een verstild portret van een vrouw die man en zoon verliest bij een auto-ongeluk, en zich vervolgens terugtrekt op een verlaten huisje aan het strand.

Idee?
'Het begon met een droom. Een droom die telkens terugkeerde. Ik zag een vrouw op het strand en vroeg me af: wie is die vrouw, waarom is ze alleen? Ik maakte de droom concreet door er een treatment van twaalf pagina's over te schrijven. Vervolgens ben ik gaan filmen. Zonder scenario, want cinema gaat niet om het vertellen van verhalen. Dat doet de literatuur. Film is veel meer: een mix van beeld, geluid, acteren, montage. En al die dingen bij elkaar moeten een sensatie oproepen. Ik wilde met La marea dat de kijkers het idee, het gevoel hadden dat ze zelf midden op het strand stonden, dat ze zich verplaatsten in de ziel van de vrouw.'

Geen muziek
'Je hoort alleen aan het begin en het eind van de film muziek. Maar dat wil niet zeggen dat er geen muziek in de film zit. Je hoort de hele tijd de geluiden van het strand. De wind, de golven, het stuiven van het zand. Dat op zichzelf is muziek , en dat wilde ik niet smoren door er nog meer muziek bovenop te zetten.'

Voorbeelden voor de film?
'Ik had het niet door toen ik aan het filmen was , maar achteraf ontdekte ik dat mijn film geïnspireerd is op een Japanse film uit de jaren zestig, Naked Island van Kaneto Shindô. Het is geen zwijgende film , maar de mensen zeggen bijna geen woord. En dat hoeft ook niet. Ik hou er niet van als personages uitleggen wat we toch al zien gebeuren.
Maar feitelijk heb ik duizenden invloeden, want ik heb heel veel films gezien en al die indrukken hebben mij gevormd.'

Ambities?
'Ik ga alleen films over vrouwen maken. Die zijn veel interessanter dan mannen. Veel fascinerender, complexer. Mannen zijn alleen geïnteresseerd in macht, vrouwen in het leven. Ik wil ontdekken wat er in vrouwen omgaat. Michelangelo Antonioni deed dat ook in zijn films. Al die films die hij maakte met Monica Vitti waren er op gericht om te ontdekken wie zij was, en op die manier ook hoe alle vrouwen waren. Ik ben bezig met een film die Helena moet gaan heten, en de hoofdrol is voor Eugenia Ramirez Miori, de actrice die ook de hoofdrol speelt in La marea. Ze is ook mijn vrouw, en de moeder van ons kind en misschien zal ik de zelfde weg gaan als Antonioni met Monica Vitti, maar zo heb ik het nooit bedoeld. Het is geen van te voren bedacht concept, het is vanzelf zo gegroeid.'

Filmen in Argentinië
'Ik woon in Brussel, maar wist dat La marea in Argentinië moest worden opgenomen. Ik kende het strand, kwam daar al als jongetje van drie. Mijn volgende project, Helena, speelt zich ook gedeeltelijk af in Argentinië, maar dat wil niet zeggen dat ik alleen in Argentinië wil filmen. Ik woon nu hier en vind het ook fijn om in Europa te wonen. In Argentinië wonen alleen Argentijnen . Ik hou van de mix van mensen en culturen in Europa.'

maandag 29 januari , 19.15 uur, Pathé 5
dinsdag 30 januari, 10.30 uur, Pathé 5
donderdag 1 februari, 13.00 uur, Pathé 4
zaterdag 3 februari, 16.15 uur, Pathé 3