Idee?
‘Het idee is ontstaan rond het hoofdpersonage.
Ik wilde een egocentrische vrouw neerzetten zonder hysterie, die haar leven in
principe goed op orde heeft. De cast was er voordat het verhaal er was. In
gesprek met actrices vroeg ik wat hun droomrol zou zijn. Iedereen noemde rollen
als maffiavrouw of femme fatale, maar Loretta Pflaum was anders. Samen met haar
ontstond een simpel verhaal gebaseerd op alledaagse problemen, zonder groots
drama.’
Invloeden?
‘Ik ben een echte
filmfanatic. Ik hou erg van b-films, maar ook van film noirs uit de jaren ’40.
Ik hou van onvoorspelbare, duivelse personages. Ik denk dat door geraffineerde
technische effecten en manipulaties, het publiek in slaap wordt gesust. Ik bied
het publiek geen twee uur durende vakantie, ik wil juist dat er wordt meegedacht
. Headshots is gebaseerd op de eenvoud van kadrering en goede timing.’
Berlijn?
‘Het is een erg fotogenieke stad, maar ik wilde de stad
verbeelden zoals het hoofdpersonage het beleeft en ik wilde niet de toeristische
plaatjes hergebruiken. De nadruk ligt met name op interieurs, en het grote
bekende Berlijn blijft tamelijk op de achtergrond. De stad is vreemd voor
Marianne en ze rent steeds weg. In het begin gaan haar nachtmerries over eenzaam
ronddwalen, aan het eind is dit echter niet meer eng en geeft het juist blijk
van haar hervonden onafhankelijkheid.’
Ambities?
‘Als het gaat om ambities op de korte termijn dan hoop ik vooral dat Headshots
mensen raakt. Ik vind het bijzonder als mensen die ik niet ken aan het denken
worden gezet door de film. Elke filmmaker wil de wereld veranderen en dat is een
kwestie van communicatie. Verder probeer ik dit jaar mijn nieuwe speelfilm
gefinancierd te krijgen, maar daar wil ik het niet over hebben.’
Hoe is het om films te maken in Duitsland?
‘Duitsland produceert
enorm veel films en heeft een gigantische filmtraditie, voor mij is dat
eigenlijk te groot om te bespreken. Als het over Berlijn gaat; die stad is
bijzonder filmvriendelijk en zit vol met dakloze kunstenaars. Het vinden van
locaties ging heel makkelijk. Wanneer we opnames maakte in het park, vond
bijvoorbeeld niemand het erg om verderop te gaan zitten. Mensen waren bijzonder
hulpvaardig en met zo’n klein budget is dat ideaal.’
Headshots van de in Berlijn woonachtige Amerikaan Lawrence Tooley verhaalt over de licht chagrijnige modefotograaf Marianne (Loretta Pflaum). Ze leeft een ongecompliceerd leven, maar wanneer blijkt dat ze zwanger is, beginnen alle relaties die ze onderhoudt te wankelen. De film is een vrij geïsoleerde blik over Marianne’s worsteling met het maken van beslissingen. Tooley: ‘Als Amerikaan in Berlijn heb ik een internationale blik, waardoor ik automatisch enige afstand bewaar.’