Debuterend regisseur/scenarist Kevin Meul (1979) noemde films maken al eens gekscherend ‘een vorm van therapie – zij het geen goedkope.’ De Vlaming doelde daarmee op de ervaringen uit zijn eigen turbulente tienerjaren die hij gebruikte als basis voor het verhaal en de personages van zijn speelfilmdebuut, My First Highway. Net als de zestienjarige Benjamin uit zijn coming-of-agefilm werd Meul naar eigen zeggen te vroeg volwassen toen hij na de vechtscheiding van zijn ouders verhuisde van dorp naar stad. Als veertienjarige hing hij rond op straat en in het nachtleven, maakte hij te snel kennis met drugs en seks. Meul: ‘Met mijn boekentas onder de arm ging ik uit, mijn vrienden waren allemaal ouder dan mijn klasgenoten. Met een stuk in m’n kraag keerde ik ’s ochtends terug naar de schoolbanken, waar ik als een alien werd aangestaard. Destijds vond ik het een avontuurlijke rit, maar nu ik erop terugkijk en het vergelijk met wat anderen hebben meegemaakt, moet ik zeggen dat het wel turbulent en heftig was.’ Hoe turbulent en heftig, daar wil Meul niet over uitweiden. ‘De opa van mijn vriendin leest ook mee, maar ik heb wel het geluk gehad dat mijn avontuur mij niet levenslang heeft getraumatiseerd.’
Dat geluk heeft Meul zijn hoofdpersonage Benjamin niet gegund. Die heeft als naïeve bambi de pech dat zijn ondoordachte handelen fatale gevolgen heeft. Op vakantie met zijn ouders in Spanje ontmoet hij de Vlaamse Annabel en als hij verliefd op haar wordt, daagt zij hem uit zich van zijn ‘volwassen’ kant te laten zien.