De verrassende filmtip van: Maud Wiemeijer

Omschrijf je film in twee zinnen…
‘Het gaat over een oudere man, gespeeld door Jack Nicholson, die met veel jongere vrouwen datet, maar wanneer hij met een van zijn vlammen naar een strandhuisje gaat ontmoet hij daar haar moeder, een rol van Diane Keaton. En dan komt hij erachter dat een relatie met een vrouw van zijn eigen leeftijd eigenlijk leuker is dan altijd een andere jonge vlam aan zijn arm. Het feit dat zij samen spelen is zo chill, daarom alleen al moet je hem zien!’

Waarin wijkt deze film af van wat je normaal kijkt?
‘Over het algemeen kijk ik toch wat meer serieuzere dramafilms. Een van mijn favorieten is Persona van Ingmar Bergmann, over de bijzondere vriendschap tussen twee vrouwen. In mijn leven heb ik altijd in bepaalde fases naar film gekeken. De ene keer betekende dat alleen maar films met Julia Roberts en dan was het weer een fase met lesbische films. Maar in mijn tienertijd heb ik een periode echt veel van deze Nancy Meyers-achtige films gekeken en zulke scripts gelezen. Dat doe ik nu een stuk minder, maar Something’s Gotta Give is nog steeds een fijne film, die ik vooral kijk als ik brak of verdrietig ben. Het is mijn comfortfood in filmvorm.’

Heeft die fase je persoonlijk beïnvloed?
‘Nancy Meyers, de regisseur, schrijft veel van haar films zelf en zij levert altijd op het gebied van sterke en leuke dialogen. Mede daardoor raakte ik jaren geleden geïnspireerd om zelf te gaan schrijven. Want haar films zijn een goede heldere leervorm over hoe je verhalen kunt vertellen. Nancy Meyers wordt snel in een hokje geplaatst omdat ze een romcom-regisseur is, maar grote acteurs willen dolgraag met haar werken en binnen dat genre is ze echt een goede filmmaker. Haar werk stemt je vrolijk en wat extra aandacht voor vrouwelijke filmmakers kan sowieso nooit kwaad.’

Waardoor blijf jij deze film herbekijken?
‘Omdat het over liefde en seks tussen twee oudere mensen gaat, want ook op oudere leeftijd is liefde nog altijd aanwezig en relevant. Er is bijvoorbeeld een scène waarbij Diane Keaton vanwege liefdesverdriet keihard in janken uitbarst. Echt ugly crying. Een zestigjarige vrouw, in een totaal andere fase van haar leven dan ik, en alsnog blijft het super herkenbaar. Het hoeft dus niet altijd over knappe, jonge mensen te gaan.’ Lacht. ‘En om gewoon even lekker hysterisch te huilen met Diane Keaton.’