De connectie tussen de verschillende Jacquot-producties ligt eerder in de benaderwijze van de regisseur: die van de belezen Parijzenaar die tot op het bot gaat in de uitdieping van achtergrond en karakter van zijn personages. Dat zijn vaak vrouwen zoekend naar hun eigen weg.

Hoewel Jacquot eigenlijk pas buiten Frankrijk werd opgemerkt toen hij vanaf 1990 nu en dan een lossere stijl hanteerde (La désenchantée met Judith Godrèche, La fille seule met Virginie Ledoyen), had hij al sfeervolle films als Les ailes de la colombe (naar Henry James' The wings of the dove) en de James Gunn-noir Corps et biens op z'n cv.

Het IFFR 2005 zet de ietwat over het hoofd geziene Jacquot, wiens cinema in thematiek en diversiteit doet denken aan die van jongere collega Olivier Assayas (l'Eau froide, Irma Vep), terecht in de schijnwerpers.