Wie verdient het Kalf?

Vijf deskundigen geven hun favorieten

Gerhard Busch, Sietse Meijer ,

Wie nemen dit jaar de Gouden Kalveren mee naar huis op het Nederlands Film Festival? Aan het begin van het festival vraagt Cinema.nl aan vijf deskundigen welke film, welke acteur en welke actrice dit jaar een Kalf zouden verdienen. En welke film in geen geval een Kalf mag krijgen. Laatste vraag, omdat het festival dit jaar zijn vijfentwintigste verjaardag viert: wat vinden zij de beste Nederlandse film van de afgelopen vijfentwintig jaar?

1. Beste Film

Jos Stelling (Eregast van het Nederlands Film Festival):
'Guernsey. Dat is lekkere cinema. Film! Dus geen televisie, niet van dat ge- actreutel met allemaal dialoogjes. Het is een film die de kijker ruimte geeft om zelf nog het een en ander in te vullen. Het is niet zo eenduidig als de meeste Nederlandse films, waarin alles wordt voorgekauwd.'

Bracha van Doesburgh ( actrice, speelde onder andere in Vet Hard en Het Schnitzelparadijs):
'Zou het heel leuk vinden als Vet Hard van Tim Oliehoek zou winnen. Hij was zijn debuut en dan gelijk zo'n grote film. Hij heeft er ook keihard aan gewerkt. En natuurlijk Het Schnitzelparadijs. Omdat het een heel andere film is dan we van Martin Koolhoven gewend zijn. En er zitten fantastische bijrollen in.'

Eddy Terstall (regisseur, won vorig jaar met Simon vier Gouden Kalveren):
' Het Schnitzelparadijs. Het Kalf voor beste film is een prijs voor de producent, en in dit geval is er met een klein budget veel bewerkstelligd. Het is nu al een groot succes. Het is een film die degelijk in elkaar zit. Je kunt er aan zien dat erover is nagedacht. Leef! heb ik overigens nog niet gezien, dus daar kan ik niet over oordelen.'

Job Gosschalk (directeur van Kemna Casting):
' Leef! Prachtig overtuigend spel, mooi script, intelligente regie en montage.'

René Mioch (presentator):
'Ik heb nog niet alle films gezien die meedingen naar de Gouden Kalveren, dus het kan zijn dat ik tijdens het festival pas dé film van het jaar zie. Maar van de films die ik gezien heb, vond ik Het Schnitzelparadijs het best. Een film met een aangenaam script, dat thematisch goed aansluit bij wat er nu in Nederland aan de hand is. Comedy is een gevaarlijk gebied, je kunt er erg mee miskleunen. Het is allemaal iets te dik aangezet, maar ik heb er erg van genoten.'

2. Beste Acteur
Jos Stelling: 'Johnny de Mol. Dat is echt een filmacteur. Hij heeft de touch. Acteren voor film stelt eigenlijk geen zak voor, voor goed acteren moet je in het theater zijn. In film gaat het om iets anders. De Mol heeft uitstraling, hij heeft een gezicht, hij ís iemand. Een filmpersoonlijkheid.'

Bracha van Doesburgh: 'Jack Wouterse in Vet Hard. Een geweldige acteur en heel fijn om mee te werken.'

Eddy Terstall: 'Pierre Bokma. Die vond ik briljant in Masterclass. Dat is een film waarin veel geïmproviseerd wordt, en dan zie je dat hij een perfect gevoel voor timing, voor humor, heeft.'

Job Gosschalk: ' Dragan Bakema voor Zwarte zwanen. Omdat elke competitie zijn buitenbeentje moet hebben en Dragan een goede acteur is. Wat zou het alternatief zijn? Peter Blok voor Leef! natuurlijk of Jan Decleir voor Off Screen - maar het gaat om gunnen en daarom maakt Dragan een goede kans.'

René Mioch: 'Jack Wouterse in Vet Hard. Dat is een formulefilm, op zich wel goed geregisseerd, maar de kwaliteit van Jack Wouterse in deze rol is bijzonder. Hij heeft niet geprobeerd zijn personage intelligenter of intellectueler te maken dan het is, het is gewoon een rauwdouwer zoals Bud Spencer en Terence Hill vroeger.'

3. Beste Actrice

Jos Stelling: 'Maria Kraakman in Guernsey. Mooie, ingetogen rol. Ze deed me denken aan Geraldine Chapman, in een bepaald licht. Mooi consequent en consciëntieus gespeeld. Of Monic Hendrickx natuurlijk, maar ik heb Leef! nog niet gezien.'

Bracha van Doesburgh: 'Monic Hendrickx in Leef! De beste actrice in Nederland. Van mij mag ze weer winnen.'

Eddy Terstall: 'Maria Kraakman vond ik goed in Guernsey, al vond ik de film zelf een beetje te sober. Maar zij speelt realistisch. Ze kan goed klein spelen.'

Job Gosschalk: ' Monic Hendrickx zou heel terecht zijn voor Leef!, maar ik betwijfel of de jury haar weer een Kalf geeft. Daarom gok ik op Maria Kraakman, wat zeer terecht zou zijn. Bij Nanouk Leopold (regisseur van Guernsey, red.) een hoofdrol spelen kan voor een acteur heel moeilijk zijn, omdat zij je vraagt je in te houden. Acteurs willen graag veel en vaak alles laten zien en raken in paniek als ze juist niets meer mogen laten zien. Maria liet zien hoe mooi minder kan zijn.'

René Mioch: 'Dat vind ik de moeilijkste categorie. Ik kan alleen Monic Hendrickx in Leef! noemen, maar dat betekent dat we haar elk jaar maar een Kalf moeten geven. Al vond ik Susan Visser in Amazones ook bijzonder. Monic Hendrickx speelt in Leef! iemand die in zichzelf op zoek is naar een verandering. Het mooie van die rol is dat er een soort olijkheid in haar acteren komt als de kijk op het leven van haar personage verandert. Ik ken weinig actrices die je op zo'n manier laten zien hoe ze een verandering ondergaan. Dat vind ik mooi.'

4. Slechtste Film

Jos Stelling: 'Ik heb lang niet alles gezien, hè. Hoe heet die film met die soapies in de sneeuw? Snowfever. Dat was echt niet om aan te zien. Die soapies hebben helemaal niets met cinema te maken. Dat is entertainment. Het is het verschil tussen McDonalds en een goed restaurant.'

Van Doesburgh: 'Ik heb niet alles gezien. En wat ik gezien heb vond ik goed. Ik kan daar dus geen antwoord op geven.'

Eddy Terstall: 'Ik heb niet zo veel Nederlandse films gezien dit jaar, en daar zaten geen slechte bij. Heel in het algemeen: films die naar formules zijn gemaakt. Al kun je dat ook zeggen van Het Schnitzelparadijs.'

Job Gosschalk: 'Geen idee. Wat een onzinvraag. Gaan we hier ook opeens aan de Raspberry doen?'

René Mioch: 'Dat is ex aequo. Zwarte zwanen vond ik een pretentieuze formulefilm waar ze niet helemaal uitgekomen zijn. Een mislukte film. De andere is Erik of 't klein insectenboek, ook een mislukte film. Daarin worden kinderen toegesproken op een manier die niet van deze tijd is. De effecten en decors zijn ook niet meer van deze tijd. Als je dan Lepel of Knetter ziet, zijn die veel verder. Het deed mij denken aan kinderfilms van twintig, vijfentwintig jaar geleden. Dat mag je de bezoekers niet meer aandoen.'

5. Beste Nederlandse Film van de Afgelopen 25 Jaar

Jos Stelling: 'Spoorloos vond ik heel goed. Die had een volstrekt on-Nederlandse suspense. Goed verteld. Het was zelfs zo goed gedaan dat ik er niet tegen kon. Ik heb claustrofobie. Bij de laatste scène, waarin de hoofdpersoon levend begraven is in een kist, ben ik de zaal uitgerend, die kon ik niet verdragen. Ik dacht dat ik gek werd. Dat is de eerste titel die in mij opkomt, maar als je het mij over een paar uur zou vragen, zou ik waarschijnlijk weer een andere film noemen. Dus zo heel absoluut is het niet.'

Bracha van Doesburgh: 'De Tweeling. Omdat er heel goed in gespeeld wordt en het een mooi verhaal is.'

Eddy Terstall: 'De zee die denkt, een film over hoe perspectief iemands waarneming bepaalt. Die is virtuoos gemaakt, en hij gáát ergens over. Cloaca en Karakter vond ik beide ook mooi. Traditioneel, maar wel prachtig.'

Job Gosschalk: 'Ik was nogal weg van Lek. Daarin vielen zo veel dingen op zijn plaats. Er waren goede, geestige dialogen, met veel spanning. Een hoog realiteitsgehalte zonder documentaire te worden en mooi gedraaid.'

René Mioch: 'Karakter. Omdat ik me herinner dat ik het zo ongelooflijk vond dat een kostuumfilm zo modern verfilmd was. De camerastandpunten, het licht en vooral de editing - het was tamelijk snel gemonteerd - lieten de film er als een clip uit zien. Ik vond het fantastisch gedaan. Het had een saaie literatuurverfilming kunnen zijn, maar dat was het zeker niet.'