Idee?
‘Ik heb in de afgelopen negen jaar zes of zeven korte films gemaakt. Het is alsof die films mijn vocabulaire zijn gaan vormen, waarmee ik Neighbouring Sounds weer heb gemaakt. Al vind ik het ook belangrijk om vernieuwend te blijven. Een duidelijk verhaal heeft deze film niet, het is meer een observatie van een buurt, een gemeenschap. Het tropische klimaat is een belangrijk onderdeel van de Braziliaanse cultuur, dat probeer ik over te brengen in mijn film. Ik probeer het publiek verder niets te leren, ik wil alleen maar laten zien.’

Typisch Braziliaans?
'De film zelf is denk ik niet typisch Braziliaans, maar het gegeven en de manier waarop ik dat uitwerk wel. Zoals je bijvoorbeeld No Country for Old Men, wat cultuur en beelden betreft, een typisch Amerikaans verhaal kan noemen. Ik vond het ook spannend om de film voor het eerst in het buitenland te vertonen, omdat het om een geheel andere cultuur gaat die buitenstaanders nooit volledig kunnen begrijpen.’

Invloeden?
‘Toen ik een jaar of vijftien was zag ik voor het eerst een film van de Amerikaanse regisseur John Carpenter. Sindsdien heb ik al zijn films gezien. Assault on Precinct 13 uit 1976, het origineel dus, is mijn favoriet. Roman Polanski vind ik ook een erg goede filmmaker.’

Ambities?
‘Ik werk nu aan een scenario dat een sciencefiction-/ horrorfilm moet worden. Het heet Bacurau, en gaat over een groep filmmakers die een documentaire gaat maken over mensen die in een afgelegen gebied van Brazilië wonen. Ze denken dat die mensen daar heel simpel zijn en doen een beetje denigrerend, maar ze blijken zich flink te vergissen. Ik werk ook aan een script met de titel Sex with Women, maar dat zit nog in de startfase.’

Filmen in Brazilië?
‘Er is aardig wat geld beschikbaar voor nieuwe filmprojecten, van verschillende fondsen.  Zo heeft een lokaal fonds uit de plaats waar ik vandaan kom bijgedragen aan maar liefst drie van de Braziliaanse films die hier in Rotterdam draaien. Daar zitten wel bepaalde voorwaarden aan – ze willen een voltooide film zien – maar je hoeft geen commerciële films te maken die zoveel mogelijk winst maken.’