In The Act of Killing wordt teruggekeken op de jaren 1965 en 1966, toen er in Indonesië meer dan een miljoen communisten werden vermoord door paramilitaire groepen, de zogenoemde death squads. In de film wordt gesteld dat er nooit iemand verantwoordelijk is gehouden voor deze daden. 

Een Indonesische woordvoerder van Buitenlandse Zaken, Teuku Faizasyah, laat weten het ongepast te vinden dat Indonesië in de film wordt afgeschilderd als een wreed en wetteloos land. Hij benadrukt dat Indonesië ontwikkelingen heeft doorgemaakt en veranderd is. De woordvoerder betreurt het dat het beeld van zijn land zo hevig beïnvloed wordt door deze ene film. Hij noemt de slavernij in de Verenigde Staten en de Aboriginals in Australië als voorbeelden van wandaden uit het verleden van andere landen. 

Joshua Oppenheimer laat op Twitter weten dat hij de reactie van de Indonesische regering niet voldoende vindt. 

Ook in China is verontrust gereageerd op The Act of Killing . Naar aanleiding van de Oscarnominatie hebben Chinese kranten bericht dat ook Chinezen slachtoffers waren van de death squads, iets waar de Chinese bevolking tot nu toe nog maar weinig van afwist. Dit leidde tot veel debat op sociale media, en zette de relatie met Indonesië op gespannen voet. Op internet roepen veel Chinezen hun regering op om officiële excuses van Indonesië te vragen, geen hulp meer naar het land te sturen, en Indonesië te boycotten als vakantiebestemming. Velen zijn vooral gechoqueerd door het feit dat ze nog nooit van deze moorden gehoord hadden, en vragen de regering de gebeurtenissen op te nemen in schoolboeken.