In 1996 legde de 21-jarige Ricardo Lopez zijn eigen zelfmoord vast. De Deense filmmaker Sami Martin Saïf vroeg de video op en kreeg 18 uur materiaal. Hij bracht het terug tot 70 minuten en noemde het eenvoudigweg: The Video Diary of Ricardo Lopez.

Eerst foeterde hij altijd als een heuse Travis Bickle voor de spiegel, maar voor zijn 21ste verjaardag kocht Ricardo Lopez een videocamera. Lang plezier heeft hij er niet van gehad. In juli 1996 (een half jaar na zijn 21ste verjaardag) schoot hij zich een kogel door het hoofd. Een door hem aan zangeres Björk gestuurde bombrief kon net op tijd onderschept worden.

Achttien uur video ontdekte de politie van Hollywood, Florida, toen zij het lijk van de oorspronkelijk uit Uruguay afkomstige Lopez aantroffen. Daarop de voorbereidingen voor de bombrief en ook de zelfmoord zelf. De beelden van de zelfmoord gingen de wereld rond, en werden vooral door commerciële, op sensatie beluste stations uitgezonden.

Dat het materiaal - dat in Amerika gewoon bij de FBI op te vragen is - ook op integere wijze gebruikt kan worden bewijst de Deense samensteller Sami Martin Saïf. Hoewel hij geen beelden van de zelfmoord laat zien, is The Video Diary of Ricardo Lopez een bijzonder schokkende film geworden. De zelfhaat van de (erg dikke en meestal naakt in de camera pratende) Lopez is ijzingwekkend. Zelf heeft hij nooit seks gehad, maar als hij hoort dat de door hem verafgode Björk 'is fucking a nigger' (popster Goldie) besluit hij dat ze dood moet.

Maar Lopez is niet gillend gek, zijn waanzin schuilt diep van binnen en holt hem langzaam maar zeker uit. Hij filmde over een periode van zes maande, en hoewel hij nog even op aandrang van zijn familie psychiatrische hulp heeft gezocht, liet hij het plan om Björk de met zoutzuur gevulde bombrief te sturen nooit varen.

In de film zegt Lopez meermalen dat de wereld vol met monsters zit, en dat hij zal sterven als een monster. Een met zoutzuur gevulde bombrief sturen aan een zangeres die je niet kent is misschien monsterlijk, maar evenzeer een daad uit pure vertwijfeling. Laat daarom de nalatenschap van de videodagboeken zijn dat Ricardo Lopez (net 21 jaar oud) geen monster was, maar een eenzaam, wanhopig mens.

The Video Diary of Ricardo Lopez - Sami Martin Saïf
Denemarken 1999, 70 min.

Gerhard Busch