Kunnen ze in Japan nu werkelijk niks anders aanrichten dan slachtpartijen als Ichi the Killer (Miike) en Suicide Club (Sion)? Na tien dagen Rotterdam zou je haast denken van niet. Gelukkig draaien er ook juweeltjes als Waterboys, een heuse feel good movie vol rake humor en homo-erotische waterballetten.

Het uitgangspunt van de film lijkt succes te garanderen. Neem een twintigtal schooljongens, laat ze in krappe zwembroekjes synchroonzwemmen en je hebt de lachers op je hand. Het is inderdaad erg grappig om die pubers met hun rolpatronen te zien worstelen tot ze uiteindelijk EstherWilliams naar de kroon steken.

Maar regisseur Yaguchi Shinobu wil meer dan publieksvriendelijke kitsch en breekt ook een lans voor tolerantie tussen de verschillende seksen en geaardheden. Homofobie en macho-gedrag worden in het zwembad overwonnen met een gemak dat je in de werkelijke wereld graag terug zou zien. Misschien wat naïef, maar aanstekelijk is het wel.

Vooral ook omdat Waterboys een oprechtheid ademt waar menig Hollywood-drama een puntje aan kan zuigen. Met name de energieke cast geeft je het gevoel dat deze film met enthousiasme en betrokkenheid gemaakt is. En het scenario is voorspelbaar zonder in clichés te vervallen. Waterboys is zo'n film waar je elke ontwikkeling al van ver aan ziet komen, maar die met al z'n charmes best nog een uur langer had mogen duren.