Om te bewijzen dat het hem menens is, schakelt Klaatu een half uur lang mondiaal de electriciteit uit. Het visuele hoogtepunt van de film is een montage van perfect getruceerde opnamen van Londen, Parijs en Moskou waar het verkeer is lamgelegd, afgewisseld met een in het luchtledige hangende ophaalbrug, een stilstaande trein en een vrouw die mopperend de was uit haar stakende wasmachine haalt.
Robert Wise maakte The Day the Earth Stood Still in 1951, als een overduidelijke aanklacht tegen de Koude Oorlog. Gezien het verkrampte, anticommunistische klimaat waarin de film werd geproduceerd is het opmerkelijk dat de Amerikaanse regering er net zo bekaaid van afkomt als de Russische (beide wereldleiders gedragen zich erg kinderachtig en moeten niets hebben van Klaatu' s voorstel om bij elkaar op bezoek te gaan). Buiten Klaatu lopen er in The Day the Earth Stood Still weinig redelijke, onbevooroordeelde en onzelfzuchtige wezens rond; met zijn fiere lijf en nobele geest is Klaatu in feite een mens zoals je ze op aarde nergens vindt - ook niet in Amerika.
Een heuse messias in ruimtepak. Op de commentaartrack van de 'collector's edition'-dvd geeft Wise evenwel toe dat hij tijdens het draaien dermate in beslag werd genomen door de politieke betekenis van zijn film, dat hij helemaal geen oog had voor de talrijke christelijke motieven in het script: Klaatu neemt op aarde de achternaam Carpenter aan, verricht wonderen, keert terug uit de dood, enzovoort . 'Dat bevestigt mijn stelling,' zegt zijn gesprekspartner, Star Trek II- en The Day After-regisseur Nicholas Meyer, 'dat kunstenaars vaak geen idee hebben waar ze mee bezig zijn.'
Dat geldt blijkbaar ook voor de producer van de film , Darryl Zanuck. Wise: 'Zanuck wou gewoon een "damn good piece of entertainment ". Al die politiek interesseerde hem niet.' Met andere woorden, de politieke strekking van de film zou zonder genre-camouflage op veel meer weerstand hebben gestuit. Dik vijftig jaar na dato kun je veel makkelijker door die camouflage prikken, en blijkt Klaatu's filosofie tamelijk anti-democratisch van aard. 'Het is wel een gedwongen, Orwelliaanse vrede,' oppert Meyer. 'Hoe moet je anders omgaan met zulke regeringen?' antwoordt Wise nuchter. Jammer genoeg slaat het gesprek vervolgens een andere richting in.
Meermaals krijgt het audiocommentaar een algemeen karakter, wanneer Wise wordt uitgehoord over zijn acteursregie of de manier waarop hij het liefst omgaat met het script, de montage of de muziek voor zijn films ( West Side Story, The Sound of Music, The Haunting, om er enkele te noemen). Daarmee wordt de commentaartrack, door Wise op 81-jarige leeftijd ingesproken, een waardevol document over een van de laatste nog levende regisseurs van het oude Hollywood.
In vergelijking met het commentaar stellen de overige extra's weinig voor. Behalve de trailer zijn dat een korte montage van nieuwsfilmpjes uit die tijd, en een vergelijking tussen de verschillende opknapbeurten die de film door de jaren heen heeft gekregen - van film via laserdisc naar dvd. Net genoeg materiaal om de dvd een 'collector's edition' te noemen. De Amerikaanse dvd is heel wat rijker gevuld: behalve een anderhalf uur durende 'making of', een introductie door fantasy-regisseur Joe Dante en een heuse schatkamer aan foto's en stills, bevat deze ook nog eens het complete originele script. Een veel betere aankoop voor wie 'Klaatu barada nikto' als lijfspreuk heeft.
Beeldformaat: 1.33:1
Geluidsformaat: Dolby 2.0
Ondertiteling: onder meer Nederlands,
Frans, Engels en Duits
Duur: 88 minuten (hoofdfilm)
Distributeur:
20th Century Fox Home Entertainment