Gegen die Wand won vorig jaar de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn en werd door de Nederlandse filmpers tot beste film van het afgelopen jaar uitgeroepen. De Moeite Waard dus - alleen jammer dat de extra's op de dvd flink tegenvallen.

Wat biedt de dvd van Gegen die Wand, naast de film zelf? Het rijtje extra's oogt aanvankelijk veelbelovend. Een interview met regisseur Fatih Akin, out-takes, deleted scenes, een making of en meer.

Maar het interview met Akin blijkt een rijtje vragen met snel afgekapte antwoorden te zijn, de out-takes zijn bloopers. De deleted scenes zijn op zich interessant, maar ze zijn helaas niet ondertiteld, waardoor de meeste alleen voor Turks-sprekenden te volgen zijn. En tja, die making of... Er blijkt tijdens de opnamen van Gegen die Wand een stagiair op de set te zijn geweest, die tussen het broodjes voor de crew smeren door zelf met een videocamera in de weer ging. Het resultaat is het aankijken nauwelijks waard.

En dan is er nog een filmpje met de titel 'Was is ein Osman?' - een poging tot humor, maar zoals bekend hebben Duitsers daar heel eigen opvattingen over. Grappig wil het in elk geval maar niet worden.

Het enige extra'tje dat wél helemaal goed uitpakt , is het audio-commentaar van regisseur Fatih Akin. Hij vertelt in detail over diverse aspecten van de film. De casting bijvoorbeeld. Akin vertelt dat de Turkse actrices die in eerste instantie in aanmerking kwamen voor de rol van Sibel, sowieso niet uit de kleren wilden gaan. En hij wilde de vrijheid hebben om dat van zijn hoofdrolspeelster te vragen. Daarom werd er intensief gezocht naar een onbekende actrice, en kreeg (uit 350 kandidaten) voormalig porno- actrice Sibel Kekilli uiteindelijk de rol. Akin zegt dat hij haar verleden kende , maar haar niet om die reden koos, ze werd het omdat ze gewoon de beste van die 350 was.

Akin vertelt veel over de muziek die in de film gebruikt wordt . Zo werd een bepaald liedje van Depeche Mode onder de scène gezet waarin Cahit met zijn auto tegen een muur rijdt, omdat het liedje geschreven werd in een periode vlak voor de songschrijver een zelfmoordpoging deed.

De regisseur is eerlijk en openhartig in zijn commentaar. Hij noemt de 'fouten' in de film, die hij nu anders zou doen, legt uit hoe bepaalde shots zijn opgenomen en vertelt waarom hij in al zijn films wel een bruiloftsscène heeft.

Verder zijn er in het (helaas evenmin ondertitelde) commentaar vooral veel leuke weetjes te horen. Dat de acteurs in hun eigen kleren rondlopen bijvoorbeeld - omdat er geen budget voor kostuums was. Dat hijzelf eens door een Turks meisje om een schijnhuwelijk werd gevraagd (wat hem op het idee van deze film bracht). En dat die Turkse muzikanten die op gezette tijden als intermezzo terugkeren in de film, niet aan de kade van de Bosporus staan, maar voor de Gouden Hoorn.

Beeldformaat: 16:9 anamorphic
Geluidsformaat: Dolby Digital 5.1
Ondertiteling: Nederlands, Frans
Duur: 118 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: Homescreen