'Hebben we een plan?' vraagt Paul. 'De stad in,' zegt Adam, 'kijken wie er zijn, wat er gaande is. Wat geld zien te vinden. En dan scoren.' Een dag uit het leven van twee junkies in Dublin, daarover gaat de Ierse film Adam & Paul. Een trieste film, omdat junkies triest zijn, maar ook komisch.
Adam en Paul, gespeeld door Mark O'Hallorahan en Tom Murphy, doen wel een beetje denken aan de klassieke komische duo's - Laurel & Hardy, Abbott & Costello, Peppi & Kokki. Adam is de lange, Paul de korte. Alleen is er geen dikke en een dunne: ze zijn beiden dun. Afgezien daarvan is de rolverdeling klassiek: Paul is de domme, die alle klusjes moet uitvoeren en het duo telkens in problemen brengt, Adam is de net iets slimmere die de leiding heeft.
Typerend is de scène waarin de twee op bezoek gaan bij Janine, een vriendin die sinds kort clean is, een baby heeft en haar huis netjes op orde heeft. Als Adam & Paul het huis in gaan, is Janine er niet. Ze zien in de woonkamer een tv staan. 'Het heeft toch geen zin om je geld uit te geven aan je huis', zegt Paul. 'Alles wordt uiteindelijk toch gejat.' Ze kijken naar de tv. 'Daar zou je bijvoorbeeld wel wat geld voor kunnen krijgen.' Dat beaamt Adam. 'Eigenlijk', gaat Paul verder, 'vraagt hij er gewoon om gejat te worden. Hij vraagt erom!'
Het is de kijker dan wel duidelijk dat Adam en Paul continu op zoek zijn naar geld, om hun volgende shot heroïne mee te kunnen bekostigen, en het niet erg vinden om een goede vriendin te beroven. Maar ook dat ze geen doorgewinterde criminelen zijn. Ze doen maar wat, soms lukt het, soms niet. Zelfs het jatten van een paar chocoladerepen lukt Paul niet: hij komt terug met een pak melk.
Je zou Adam & Paul kunnen zien als de Ierse tegenhanger van Trainspotting. Een groot verschil is dat in die film heroïnegebruik nog iets opwindends had, en de hoofdpersoon (gespeeld door Ewan McGregor) een soort held was. Dat geldt voor Adam en Paul niet: die zijn meelijwekkend, en het shot dat ze in hun armen zetten, wordt niet begeleid door Iggy Pops Lust for Life. De aanpak van regisseur Lenny Abrahamson is een stuk ingetogener.
De sympathie die je in het begin nog voor Adam en Paul hebt , verspelen ze als ze een jongen met Down-syndroom die op de bus wacht, meenemen naar een steegje om hem te beroven. Het contrast met de scènes waarin beiden liefdevol in de arm worden gesloten door hun oude vriendin Janine, is schrijnend .
Beeldformaat: 16:9 anamorf
Geluidsformaat: Dolby Digital 2.0 (
Engels)
Ondertiteling: Nederlands, Frans
Duur: 83 minuten
Distributeur: De Filmfreak