Vredig rondhuppelende kangoeroes, uitgestrekte landschappen, opgelicht door de ondergaande zon, en vriendelijke, gemoedelijke burgers. Een meer sfeervol, correct en rustgevend land dan Australië is er niet. Toch?

Valt dat even vies tegen bij het zien van Not Quite Hollywood, een documentaire van Mark Hartley waarin een even vergeten als briljant stukje Australische filmgeschiedenis onder het stof vandaan wordt gehaald. En niet op de gebruikelijke louter informatieve manier, met betrokkenen die de geschiedenis keurig pratend doen herleven, maar in sneltreinvaart, vol passie, smeuïg en met een ongeremde overredingskracht. Puur gericht op het effect en exploitatie, net als de films die de documentaire behandelt.

Not Quite Hollywood toont de kant van de Australische filmwereld die door de nationale filmpausen decennialang is verafschuwd. Straalbezopen acteurs op de set, stuntmensen die de onverantwoorde stunts niet overleefden en producenten die in de hoop het budget rond te kunnen krijgen hun tijd doorbrachten op de paardenracebanen – het kon allemaal in het tijdperk van de Ozploitation film, Australische genrefilms uit de jaren 70 en 80 vol bloed, kots, verkrachtingen, geweld en onnavolgbare stunts .

Deze genrefilms zijn nog extremer, nog bloederiger en nog inhoudslozer dan die uit andere landen. Jonge filmers, waaronder Richard Franklin ( Road Games) en Oscarwinnaar George Miller ( Mad Max), vermaakten er decennialang een miljoenenpubliek mee. Internationale filmhelden als Dennis Hopper ( Mad Dog Morgan), Nicole Kidman ( BMX Bandits) en onze eigen Monique van de Ven ( Stunt Rock) werden zelfs meegesleept in het enthousiasme en de passie waarmee de makers te werk gingen en verleenden hun medewerking aan enkele films.

Naast interviews met regisseurs, producenten en acteurs van de betrokken films, is in Not Quite Hollywood een belangrijke rol weggelegd voor regisseur Quentin Tarantino. Tarantino, die zich naar eigen zeggen voor Kill Bill heeft laten inspireren door Ozploitation films, praat met ongeëvenaarde passie en enthousiasme die, naarmate de documentaire vordert, ook steeds meer bezit nemen van de kijker.

Not Quite Hollywood is een vermakelijke achtbaanrit van gepassioneerde en openhartige interviews, ontluikende setbeelden, maar vooral van spectaculaire en enthousiastmakende scènes uit het rijke Ozploitation oeuvre.

Extra's
MIFF Ozploitation panel
Quentin Tarantino met Brian Trenchard
Verwijderde en verlengde scènes
Funding pitches door Tarantino en John D. Lamond