De debuterende speelfilmregisseur Richard Ayoade, onder meer bekend als acteur uit de Britse comedyserie The IT-Crowd en als videoclipregisseur voor nummers van The Last Shadow Puppets en Vampire Weekend, mixt in Submarine absurde komedie met eerlijk drama en brengt met zijn unieke visie de innerlijke en uiterlijke belevingswereld van een vijftienjarige puber briljant tot leven.

Oliver, de puber in kwestie, fantaseert over zijn eigen begrafenis, bevolkt door rouwende meisjes, en leest voor de lol het woordenboek. In zijn interactie met anderen doet hij steeds net te hard zijn onhandige best, waardoor zijn leven een aaneenschakeling is van ongemakkelijke momenten. Het verklaart de constant aanwezige angst in zijn ogen en de ingehouden bewegingen die hij maakt. En al zit Oliver, perfect gespeeld door Craig Roberts, vol imperfecties, in het door hormonen geregeerde lijf klopt duidelijk een goed hart.

Dus hoop je als kijker dat het hem lukt om zijn maagdelijkheid te verliezen en het huwelijk van zijn ouders te redden, twee doelen die hij zich in de film stelt. Voor de eerste missie heeft hij zijn oog laten vallen op Jordana Bevan (Yasmin Paige), een matig populair meisje dat haar kwetsbare kant verbergt achter wreedheden. De opbloeiende romance tussen de twee is onconventioneel, maar voelt altijd oprecht. Voor de tweede missie moet hij een potentiële dreiging in de vorm van zijn ‘ninjabuurman’ neutraliseren. De ninjaguru die motivatiespeeches houdt over licht, een geweldige rol van Paddy Considine, zou namelijk wel eens het hart van zijn moeder kunnen stelen.

Net als Olivers puberbrein schiet de stijl van de film alle kanten op. In de montage wordt een spel gespeeld met ritme, de film wordt doorsneden met beelden uit de hyperactieve fantasie van Oliver. Vanuit het perspectief van de hoofdpersoon worden de troosteloze Britse omgevingen wonderlijke decors. Ayoade vult ze met excentrieke personages en originele dialogen.

De muziek van Ayoade’s goede vriend en Arctic Monkeys- frontman Alex Turner strijkt wat oneffenheden glad en werkt als bindmiddel tussen de heftige emoties die onze held ondergaat. Terwijl Oliver zijn eerste liefde romantiseert in een super 8-droomsequentie vol vuurwerk, of juist treurt over zaken die mislopen, zingt Turner met zijn breekbare stem, die ergens zweeft tussen puberale onverschilligheid en oprechte verwondering. Een perfecte match , die Submarine het laatste zetje geeft richting indrukwekkende filmervaring.